بررسي مقاومت آنتي‌بيوتيكي باكتري‌هاي بيماري‌زاي جداسازي شده از مراكز تكثير ميگو در استان بوشهر

Evaluation of antibiotic resistance among isolated pathogenic bacteria from shrimp hatcheries in Bushehr province

چكيده زمينه: توسعه سريع ميگوپروري باعث گسترش جهاني استفاده از آنتي‌بيوتيك‌ها به‌منظور پيشگيري و درمان بيماري‌ها شده است. در آبزي‎پروري و به‌خصوص در مراكز تكثير ميگو از آنتي‌بيوتيك‌ها در سطوح مختلف درماني و تحت درماني به‌عنوان پيشگيري و افزايش بهره‌وري غذا استفاده مي‌شود. وجود باقيمانده‌هاي آنتي‌بيوتيكي در محيط زيست موجب توسعه و ايجاد جمعيت‌هاي ميكروبي مقاوم به آنتي‌بيوتيك‌ها مي‌گردد. لذا هدف اين تحقيق تعيين مقاومت آنتي‌بيوتيكي دو باكتري بيماري‌زاي ميگو Vibrio harveyi و Vibrio alginolyticus كه عامل تلفات ميگو در مراكز تكثير مي‌باشند، بوده است. مواد و روش‌ها: پس از جداسازي و شناسايي (توسط تست‌هاي بيوشيميايي) دو گونه از باكتري‌هاي بيماري‌زا از سه مركز تكثير ميگو در استان بوشهر، گونه‌هاي باكتري‌هاي جداسازي شده براي حساسيت به آنتي‌بيوتيك‌هاي اريترومايسين، استرپتومايسين، اكسي‎تتراسايكلين و تري‌ميتوپريم به‌روش Disk diffusion مورد آزمايش قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه هر سه باكتري V. harveyi جداسازي شده در سه مركز تكثير به اكسي‌تتراسايكلين و تري‌متيوپريم حساس و به استرپتومايسين مقاوم بودند و نسبت به آنتي‌بيوتيك اريترومايسين در مركز تكثيرA نيمه حساس، در مركز B مقاوم و در مركز C حساس بود. جدايه‌هاي V. alginolyticus شناسايي شده از سه مركز تكثير نسبت به استرپتومايسين مقاوم بودند. ولي نسبت به اريترومايسين، اكسي‌تتراسايكلين و تري‌ميتوپريم نتايج به‌ترتيب در مركز A مقاوم، نيمه حساس و نيمه حساس در مركز B مقاوم، حساس و حساس و در مركز C نيمه حساس، حساس و حساس را نشان دادند. نتيجه‌گيري: باكتري‌هاي ويبريوي جداسازي شده بيشترين مقاومت آنتي‌بيوتيكي را نسبت به استرپتومايسين و سپس اريترومايسين نشان مي‌دهند. با توجه به اينكه اين دو آنتي‌بيوتيك مصرف انساني و دامي زيادي دارند. با ورود باكتري‌هاي انساني و دامي مقاوم به اين دو آنتي‌بيوتيك از طريق فاضلاب‌ها و روان آب‌ها به دريا و انتقال پلاسميد مقاومت به آنتي‌بيوتيك از باكتري‌هاي پلاسميددار مقاوم به ويبريوها مي‌تواند عامل مقاومت در ويبريوها باشد.

Abstract Background: Rapid development of shrimp aquaculture has resulted in widespread use of antibiotics for preventing and curing diseases. In aquaculture, particularly shrimp hatcheries antibiotics are routinely used at therapeutic levels to treat disease and at sub-therapeutic levels as prophylactic agents to increase feed efficiency. Antibiotic residues in the environment are likely to lead to the development and maintenance of antibiotic resistance in microbial populations. The aim of this study was determine of antibiotic resistance to two shrimp pathogens Vibrio harveyi, V.alginolyticus, that they are agents of mortality in shrimp hatcheries. Material and Methods: After isolation and detection(by biochemical tests) of two species of bacterial pathogens from three hatcheries of Bushehr province, bacterial strains were tested for sensitivity to antibiotics including erythromycin, streptomycin, oxytetracyclin, and trimetoprim by disk diffusion method. Results: Results showed that all isolated bacteria Vibrio harveyi from three hatcheries were sensitive to oxytetracyclin and trimetoprim, but to streptomycin were resistant, and to erythromycin in hatcheries A, B, C was intermediate, resistance, sensitive respectively. Bacteria Vibrio alginolyticus isolated from three hatcheries were resistant to streptomycin. But they isolated from a hatchery to the other antibiotics erythromycin, oxytetracyclin and trimetoprim were resistant, intermediate and intermediate, respectively. Also they isolated from B hatchery were resistant, sensitive and sensitive to erythromycin, oxytetracyclin and trimetoprim, respectively And from C hatchery were intermediate, sensitive and sensitive to antibiotics, respectively. Conclusion: Isolated bacteria showed the most resistance to streptomycin and erythromycin respectively. These antibiotics is used frequently in medicine and veterinary, with entrance of human and animalʹs bacteria resistance via waste and fluid water to the sea, maybe transferred the resistant plasmid from resistant bacteria to Vibrio spp.