مقايسه‌ي اثربخشي دارودرماني با تركيب دارودرماني و بيوفيدبك الكتروميوگرافي بر علايم حركتي بيماران زن مبتلا به ديستوني كانوني مزمن

The Effectiveness of Medication vs Medication Plus EMG Bio feedback on Motor Symptoms in Females with Chronic Focal Dystonia

زمينه و هدف: ديستوني كانوني يك بيماري مزمن با عوارض و نشانه‌هاي جسماني نامطلوب است. هدف اين پژوهش، مقايسه‌ي اثربخشي دارودرماني با تركيب دارودرماني و بيوفيدبك الكتروميوگرافي بر علايم حركتي بيماران زن مبتلا به ديستوني كانوني مزمن بود. روش بررسي: اين پژوهش يك مطالعه‌ي نيمه تجربي با پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با دو گروه است. نمونه شامل 20 بيمار زن مبتلا به تورتيكولي و 10 بيمار زن مبتلا به بلفارواسپاسم با تشخيص متخصص مغز و اعصاب و بر اساس معيارهاي تشخيص نورولوژيكي اين اختلالات بودند كه به شيوه‌ي تصادفي ساده انتخاب شدند و به طور مساوي در دو گروه گمارده شدند. هر دو گروه تحت درمان با بوتولينيوم توكسين نوع A قرار گرفتند و گروه دوم علاوه بر دريافت دارو به مدت 10 هفته در 20 جلسه‌ي درمان با بيوفيدبك الكتروميوگرافي نيز شركت كردند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌ي F-M Scale استفاده شد كه در مرحله‌ي پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري توسط افراد تكميل گرديد. يافته‌ها: ميانگين نمرات علايم حركتي و زيرمقياس‌هاي آن در گروه تركيب دارو درماني و بيوفيدبك به‌طور معناداري نسبت به گروه دارودرماني كاهش پيدا كرد (05/0 > P). نتيجه گيري: نتايج حاكي از اثربخشي بيشتر تركيب دارودرماني با بيوفيدبك الكتروميوگرافي در مقايسه با دارودرماني بر علايم حركتي بيماران زن مبتلا به ديستوني كانوني مزمن بود. واژگان كليدي: ديستوني كانوني، بيوفيدبك الكتروميوگرافي، دارو درماني، علايم حركتي

Background and Objective: Focal dystonia is a chronic disease with unwanted side effects. The aim of this study was to investigate the effectiveness of medication in comparison to medication plus EMG biofeedback on motor symptoms in females with chronic focal dystonia. Materials and Methods: This study was accomplished using a quasi-experimental design with pre-test, post-test and follow-up. The sample consisted of random selection of 20 female patients with spasmodic torticollis and 10 female patients with blepharospasm, diagnosed by neurologists. Based on neurological diagnostic criteria, they were equally divided into two groups. Both groups were treated with botulinum toxin type A, but the second group participated in 20 treatment sessions of EMG biofeedback for 10 weeks in addition to receiving the drug. To collect the data, the participants were asked to complete F-M Scale questionnaire over the pre/ post-tests and follow-up. Results: The mean scores of motor symptoms and their subscales in the medication plus EMG biofeedback group was significantly diminished in comparison to medication group (p < 0.05). Conclusion: This study suggests that medication plus EMG biofeedback can elicit more effective results than using mere drugs in the treatment of the motor symptoms in females with chronic focal dystonia. Keywords: Focal dystonia, EMG biofeedback, Medication, Motor symptoms