تناسب فرد- سازمان و تعهد سازماني كاركنان بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي تهران

Person-Organization Fit and Organizational Commitment in University Hospitals of Tehran University of Medical Sciences, Iran

مقدمه: تعهد كاركنان به سازمان مولد دارايي نامشهود است كه مي‌تواند بر ارايه‌ي بهتر خدمات تاثير به‌ سزايي داشته باشد، از آن ‌جايي كه ارايه‌ي خدمات تنها با نيروي انساني كارآمد امكان‌پذير است، در اين مطالعه به بررسي رابطه‌ي تناسب فرد- سازمان و تعهد سازماني كاركنان در بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران پرداخته شده است. روش بررسي: پژوهش حاضر به صورت تحليلي و مقطعي در سال 1390 انجام گرديده است. جامعه‌ي پژوهش، كليه‌ي كاركنان شاغل در مراكز آموزشي- درماني عمومي بودند. بيمارستان‌هاي فيروزگر، بهارلو، شريعتي و حضرت رسول اكرم به صورت تصادفي انتخاب شدند و حجم نمونه (150 نفر) به روش طبقه‌اي- نسبتي بين بيمارستان‌ها تخصيص داده شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌ي تناسب فرد- سازمان Scrogines و تعهد سازماني Myer و Allen جمع‌آوري گرديده است. روايي و پايايي پرسش‌نامه‌هاي مذكور مورد سنجش قرار گرفته است. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS از طريق آزمون‌هاي همبستگي Pearson/Spearman، Cronbachʹs alpha و ICC: Intra crosscorrelation صورت پذيرفته است. يافته‌ها: با عنايت به بررسي‌هاي صورت‌ گرفته، سطح تناسب فرد- سازمان در بين كاركنان متوسط (ميانگين: 48/4، انحراف‌ معيار: 73/0) بوده است و در بين ابعاد تعهد سازماني، تعهد هنجاري (68/4) بيش‌ترين ميانگين (انحراف ‌معيار: 78/0) و تعهد مستمر (42/4) كم‌ترين ميانگين (انحراف ‌معيار: 31/1) را به خود اختصاص داده‌اند. به ‌طور كلي، ميزان تعهد سازماني بالايي در بين كاركنان وجود دارد. همچنين بين تناسب فرد- سازمان و تعهد عاطفي، تعهد مستمر، تعهد هنجاري و تعهد سازماني در كل كاركنان ارتباط آماري معني‌داري ملاحظه شده است. نتيجه‌گيري‌: با عنايت به اهميت بهداشت و درمان و نقش مهمي كه نيروي انساني در ارايه‌ي خدمات و تحقق اهداف غايي بيمارستان‌ها به عهده دارد، بر ما است كه با عنايت به اثبات رابطه‌ي تناسب فرد- سازمان و تعهد سازماني، در تصميمات و سياست‌گذاري جذب، انتخاب و تعديل نيروي انساني به متناسب نمودن فرد و سازمان توجه بيشتري شود. واژه‌هاي كليدي: تناسب فرد- سازمان؛ تعهد سازماني؛كاركنان؛ بيمارستان‌ها

Abstract Introduction: Commitment of staff is intangible asset that can highly provide better services. Since providing healthcare services is only possible through efficient human resources, this study evaluated the association between person-organization fit and organizational commitment of staff in university hospitals of Tehran University of Medical Sciences, Iran. Methods: This was a descriptive and cross-sectional study which was conducted in 2011. All the staff employed in university hospitals and medical centers have been chosen. Firoozgar, Baharloo, Shariati and Hazrate Rasoul Hospitals were randomly selected as the study samples. Sample size (n = 180) distributed between the hospitals using the class-ratio method. Data were collected using person-organization fit (Scrogines) and organizational commitment (Myer and Allen) questionnaires, and their validity and reliability were evaluated. Data analysis was done through the Spearman-Pearson correlation test, Cronbachʹs alpha and Intra cross-correlation tests. Results: According to the study, the level of person-organization fit between staff was moderate (4.48). In the dimensions of organizational commitment, normative commitment (4.68) had the highest mean and continuous commitment (4.42) had the lowest mean. In general, organizational commitment among the staff has been in high levels. In addition, there was a statistical significant association between person-fit and affective commitment, continuance commitment, normative commitment and organizational commitment. Conclusion: Considering the important role of healthcare organizations and human resources for providing services and achieving conclusive goals, it is necessary to prove the association between personorganization fit and organizational commitment and policymaker must give more attention to the personorganization fit in attraction, selection and adjustability of staff. Keywords: Person-Organization Fit; Organizational Commitment; Personnel; Hospitals