شيوه هاي تبليغي صوفيه ي هند در نشر اسلام

Propagating Styles of Indian Sufism in Promotion of Islam

صوفيه همواره به عنوان مهم ترين عامل در نفوذ و مانده گاري ايديولوژي اسلامي در شبه قاره ي هند نقش داشته اند و به ويژه از نيمه ي قرن پنجم هجري/ يازدهم ميلادي كه تصوف در آن جا نضج پيدا كرد در ترويج اسلام متصوفانه سعي و اهتمام بسيار نمودند،چنان كه صوفيان و عرفاي بزرگي تحت تاثير فرهنگ ايراني ـ اسلامي در آن جا ظهور كرده و سلسله هاي متعددي از تصوف تشكيل دادند كه به تدريج تعاليم و آموزه هاي آن ابعاد گوناگون زندگي هندوها را فراگرفت و شبه قاره ي هند را در طي قرون و اعصار به يكي از كانون هاي مهم فعاليت صوفيانه مبدل ساخت تا آن جا كه پيوسته اهل طريقت، آن سرزمين را بهترين مكان براي رواج مكاتب مختلف سير و سلوك تلقي كردند و با به كارگيري شيوه هاي تبليغي متفاوت كه تا حدود زيادي برگرفته از شعاير اسلامي، آموزه هاي طريقتي و ويژگي هاي فردي شان بود، سبب گسترش اسلام و تصوف اسلامي در بين هندوها شدند. از اين رو پژوهش حاضربا تكيه بر اطلاعات موجود در منابع تاريخي و با رويكردي توصيفي-تحليلي به بررسي شيوه ها ي تبليغي صوفيه ي هند پرداخته و نشان خواهد داد كه تبليغات متصوفه تا چه حد به نشر، پراكندگي و توسعه ي دين مبين اسلام در شبه قاره ي هند منجر گرديده است.

The Sufis as the most important factor was ever effective on the durability and penetration of Islamic ideology in Indian subcontinent of India, particularly since the middle of fifth century AH/eleventh AD that the Sufism has been propagated there, has tried for promotion of mystic Islam so that the great Sufis and mystics have been appeared there under the effective of Islamic-Iranian culture and established various dynasties of Sufism. Gradually, its educations and doctrines has covered the different aspects of Hindus’ life and transformed the Indian subcontinent within the centuries and ages to one of the most important centers of mystical activity so far as the Sufis have deemed that land as the best place for promoting the different schools of doctrines and through applying different propagating styles which have been derived from Islamic rituals, mystic doctrines, and their individual characteristics leaded to the extension of Islam and Islamic Sufism among the Hindus. Therefore, the extant research relying on the existing data in historic resources and via descriptive-analytical approach, proceeds with the propagating styles of Indian Sufism and indicates that mystic propagations had promoted, widespread and development of Islam religion in Indian subcontinent to which extent.