جستاري بر سياست دانايي محوري در برنامه هاي توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران

AN INVESTIGATION ON KNOWLEDGE-BASED POLICY IN DEVELOPMENT PLANS OF THE ISLAMIC REPUBLIC OF IRAN

اين مقاله با بيان اركان چهارگانه و شاخص هاي اقتصاد دانايي محور، مصاديق مربوط به اقتصاد دانش را در قانون برنامه هاي توسعه جمهوري اسلامي ايران واكاوي كرده است. موضوعاتي نظير تاريخچه تكوين و تحول مفهومي نظري توسعه دانش- محور و همچنين مولفه هاي مفهومي نظري توسعه دانش- محور مورد بحث قرار گرفته و به كمك اين دو معيار تاريخي و مفهومي جايگاه دانش محوري در برنامه هاي توسعه ايران مشخص شده است. يافته ها حاكي از آن است كه ايران از نظر توسعه شاخص هاي دانايي محوري در مقطع بررسي، به ميانگين جهاني نزديك شده؛ در عين حال در برخي از شاخص ها بويژه آموزش و منابع انساني داراي دستآورد مناسب و در برخي ديگر با عدم تعادل مواجه بوده است. از اينرو متوازن سازي و توجه به انسجام و پيوستگي بيشتر در اجزا ، از نكاتي است كه مي بايد در برنامه هاي توسعه دانش- محور بيشتر مورد توجه قرار گيرد.

This article generally discusses the main criteria and elements of knowledge-based economy dominated in recent worldʹs planning. Attempt has been made through this investigation to derivate the knowledge oriented components of Iranʹs economic, social and cultural development plans in accordance with obtained criteria. This research also covers the subjects such as theoretical premises and conceptual frameworks of the knowledge-based development then evaluates the rank and status of knowledge – oriented components in IR. Iranʹs development plans. Research findings demonstrate an acceptable score in line with global standards for Iran; however, the article claims that Iran’s achievements have not been coherent enough. The high level of human development