شماره ركورد :
644463
عنوان مقاله :
تاثير تمرينات هوازي بر شاخص فعاليت اندوتليال عروق (sICAM-1) و مقاومت به انسولين در زنان كم تحرك مبتلا به ديابت نوع II
عنوان فرعي :
Effects of aerobic training on vascular endothelial activity (sICAM-1) & Insulin resistance index in sedentary diabetic )type II( Woman
پديد آورندگان :
سوري، رحمان نويسنده دانشگاه تهران , , فراهاني، ابوالفضل نويسنده دانشگاه پيام نور , , نوري، فاطمه نويسنده دانشگاه پيام نور استان تهران ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1392 شماره 19
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
16
از صفحه :
81
تا صفحه :
96
كليدواژه :
sICAM-1 , بيماران ديابتي غير فعال , نيمرخ ليپيدي سرم , فعاليت ورزشي
چكيده فارسي :
ديابت و چاقي از فاكتورهاي خطرزا در بروز بيماري هاي قلبي- عروقي هستند. بهبود در عملكرد قلبي- عروقي پس از اجراي فعاليت ورزشي به تغييرات مثبت در ناهنجاري هاي متابوليكي و فاكتورهاي خطرزا در بروز آترواسكلروز، نسبت داده شده است. پژوهش حاضر تاثير تمرينات هوازي را بر سطح سرمي مولكول هاي چسبان سلولي، نيمرخ ليپيدي سرمي و مقاومت انسوليني در زنان ميانسال ديابتي غيرفعال، مورد مطالعه قرار داده است. 24 بيمار ديابتي غيرفعال (سنين 48-40 سال) در اين پژوهش شركت كردند و به صورت تصادفي به دو گروه تجربي (12 نفر) و گروه كنترل (12 نفر) تقسيم شدند. نمونه هاي خوني در حالت ناشتا از همه آزمودني ها گرفته شد. برنامه تمرين هوازي شامل دويدن هوازي و تمرينات ايروبيك با شدت 80-60 درصد ضربان قلب بيشينه، 3 روز در هفته به مدت 10 هفته بود. خون گيري جهت اندازه گيري سطوح sICAM-1 و نيمرخ ليپيدي سرم (LDL-C ، HDL-C، كلسترول و تري گليسيريد) پس از 12 ساعت ناشتايي در حالت پايه و در پايان 48 ساعت پس از خاتمه تمرينات انجام شد. غلظت سرمي sICAM-1 در گروه تجربي به ميزان 1/16درصد كاهش يافت (01/0= P). سطح انسولين و شاخص مقاومت انسوليني در گروه تجربي افت معناداري داشت (05/0 ? P). البته تغييرات غلظت سرمي sICAM-1 بين دو گروه نيز معنادار نبود (05/0 < P). تغييرات پلاسمايي تري گليسريد، كلسترول و HDL-C وLDL-C، پس از تمرينات معنادار گزارش شد. به علاوه، رابطه معناداري بين تغييرات سطح سرمي sICAM-1 با تغييرات وزن، شاخص توده بدني و HDL-C مشاهده گرديد (05/0 ? P). بنابراين احتمالاً تمرينات هوازي با بهبود مقاومت انسوليني، نيمرخ ليپيدي سرمي و شاخص هاي جسماني در كاهش عامل التهاب بين سلولي عروق در افراد ديابتي موثر است.
چكيده لاتين :
Diabetes and obesity are of the main cardiovascular risk factors. Improvement in cardiovascular function by physical activity has been attributed to exercise induced positive changes in metabolic abnormalities and risk factors that are associated with atherosclerosis. This study examined the effects of aerobic training on plasma Soluble Intercellular Adhesion Molecule -1 (sICAM-1) in sedentary Diabetic middle age men. Twenty- four diabetic Female patients (age, 40-48 years) participated in the study. The subjects were randomly assigned to one of two groups: interval training group (n=12) and control group (n=12). Blood sample were taken in fasting state from all subjects. The aerobic training program included running training at an intensity corresponding to 60-80% of maximal heart rate, 3 day a week for 10 weeks. Intracellular adhesion molecule-1 and lipid profiles (cholesterol, TG, LDL-C and HDL-C) were measured. BMI, WHR and body fat percent also were assessed. There was significant decrease in sICAM-1 in the exercise group (P=0.01, 16.1%). The insulin level and HOMA-IR decrease significantly (P?0.05). In addition, plasma levels of Triglyceride, cholesterol, HDL-C and LDL-C (P?0.05) Changed significantly. Hence there was significant relationship between ?sICAM-1 and lipid profile and ?Wight, ?BMI & ?HDL-C. Aerobic training by mediating lipid profile and anthropometric indices, can decline inter cellular inflammatory agent in sedentary Diabetic middle age men.
سال انتشار :
1392
عنوان نشريه :
فيزيولوژي ورزشي
عنوان نشريه :
فيزيولوژي ورزشي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 19 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت