« لزوم يا عدم لزوم تعيين خلوص مواد مخدر در رسيدگي هاي كيفري »

THE NECESSITY OF DETERMINING PURITY LEVELS OF DRUGS IN JUDGING DRUG ABUSE CASES

يكي از نكات مبهم در حقوق كيفري مواد مخدر، مساله «لزوم يا عدم لزوم تعيين خلوص مواد مخدر». عده اي عقيده دارند بايد هنگام رسيدگي به اين دعاوي، درصد خلوص مواد مخدر تعيين شود؛ گروهي ديگر، خلاف اين نظر را عمل مي كنند و ملاكشان، ميزان ماده مخدري است كه كشف شده و موضوع جرم است. اهميت اين موضوع در آن است كه قانونگذار سياست سركوب گرانه ي شديد در قبال اين جرايم اتخاذ كرده و آثاري مهم همچون مرگ و حيات بر اين اختلاف نظر بار مي شود. اين مقاله درصدد آن است زواياي مبهم اين مساله را روشن ساخته و نتيجه اي مشخص را بدست دهد تا هم قانونگذار در اصلاح قانون و تبيين مساله مستندات قوي داشته باشد و هم، قضات بتوانند تصميمي عادلانه و منطبق با موازين شرعي و قانوني اتخاذ كنند. به نظر مي رسد تعيين خلوص با ابتنا بر يك نظام پلكاني لازم باشد.

One of the vague issues in relation to cases involving drug abuse is the necessity of determining the purity of drugs. Gaps in related laws have created confusion for judges. Some believe purity levels of drugs used by criminals must be considered in the processing of their cases as well as in their punishment. Since the harsh processing sometimes involves death and life, the controversy is especially significant. This article explores dimensions of the said controversy. The aim is to help legislators and judges in their decision-making informed by law. Based on the present work, determining purity seems to be necessary.