بررسي اثرات آللوپاتي اندام هاي مختلف آفتابگردان بر روي جوانه زني بذور ريز و درشت گندم

Allopathic effect of different organs of Sunflower on germination of large and small wheatʹʹs seed

به منظور بررسي تاثيراندازه بذر بر كاهش اثرات آللوپاتي اندام هاي مختلف آفتابگردان آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با 4 تكرار در دانشگاه آزاد اسلامي واحد سبزوار در سال 1390 انجام شد. تيمارهاي آزمايش عبارت بودند از : بذور گندم (ريز و درشت)، عصاره آبي اندام هاي مختلف آفتابگردان( برگ، ساقه و ريشه) و غلظت هاي مختلف عصاره آبي( 0، 15، 20، 25 درصد). نتايج آزمايش نشان داد كه عصاره ريشه آفتابگردان نسبت به عصاره ساقه و برگ اثرات منفي شديدتري بر خصوصيات جوانه زني ارقام ريز و درشت گندم داشت. غلظت 25 درصد عصاره آفتابگردان بيشترين درصد بازدارندگي (43درصد) بر جوانه زني گندم داشت كه اين بازدارندگي در بذرهاي ريز نسبت به بذور درشت بيشتر بود. بذور درشت تر از نظر كليه خصوصيات مورد مطالعه نسبت به بذور ريزتر برتر بودند. در مجموع نتايج آزمايش نشان داد كه استفاده از بذرهاي درشت سبب كاهش اثرات منفي بازدارنده جوانه زني آفتابگردان مي‌شود.

In order to investigate the effect of seed size on alleviation of allopathic effect of different part of sunflower, an experiment was conducted as a factorial combination with completely randomized design with 4 replications at Islamic Azad university in 2010. Treatments were: wheat seed size( large and small) aqueous extracts of sunflower (leaf, stem and root) and concentrations( 0, 15, 20, and 25% (m/v)). The result showed that root aqueous extracts had more negative effect on germination characteristic of large and small seed than leaf, stem aqueous extracts. The highest concentration of sunflower extract had the greatest inhibitory effect on the germination of wheat seeds(43%) and small seed was more sensitive than large seed .For all germination characteristics, large seeds were better than small seeds. Overall, the results showed that the use of large seed reduces the negative effects of sunflower residual on germination.