مروري بر فنآوري هاي كارآمد در راستاي توسعه تركيبات دارويي جديد

A Survey of High-Throughput Technologies in the Development of New Therapeutic Agents

ظهور تركيبات دارويي نوين همگام با مطالعه سازوكار و جايگاه عمل آنها در راستاي تيمار و پيشگيري از بيماري ها، نقش ارزنده اي در علم پزشكي طي ساليان متمادي برعهده داشته است. بااين حال روش هاي متداول جهت كشف و شناسايي تركيبات دارويي جديد موفقيت چنداني در پي نداشته اند. لذا جايگزين نمودن فنآوري هاي نوين با روش هاي مرسوم كه عموما پر هزينه و كم بازده بوده و منجر به واكنش هاي دارويي پر خطر در بيماران مي شوند، امري ضروريست. طي سال هاي اخير ظهور فنآوري هاي كارآمد و پربازده منجر به افزايش آگاهي در زمينه سازوكار عمل بيولوژيكي تركيبات دارويي جديد و شناسايي كاربردهاي درماني نوين آنها در كوتاهترين زمان و با حداقل هزينه شده است. در اين پژوهش، ضمن بررسي دقيق فنآوري هاي نوين و كارآمد همچون ريزآرايه هاي شيميايي، ريزآرايه هاي بيان ژن و آزمون هاي شيميايي- ژنتيكي مبتني بر مخمر كه منجر به بروز موفقيت هاي شگرف در راستاي بررسي اثرات متقابل تركيب دارويي- پروتيين، شناسايي جايگاه هدف و تجزيه عملكردي مبتني بر سلول تركيبات دارويي مورد نظر شده اند، مروري مختصر بر قابليت كاربردي هر يك از اين روش ها خواهيم داشت.

Development of new therapeutic agents and exploring their mode of actions for the treatment and prevention of diseases has played a critical role in the practice of medicine for many years. Unfortunately, conventional approaches have not yielded much success in the field of drug discovery. So, there is an urgent need to change the current drug discovery process that has high costs, low efficacy, and high adverse drug reactions. During the past few years, development of high-throughput technologies has provided insight into the biological mechanism of action of drugs and the discovery of novel therapeutic applications. These methods are used in many drug discovery processes in order to reduce costs and shorten cycle times. In this review, we study current high-throughput technologies in drug discovery including chemical microarray, gene expression microarray, and yeast chemical-genetic assays that have proved successful in the evaluation of chemical–protein interactions, target identification, and cell-based functional analysis and summarize the potential application of each approach.