Collectionand identification of medicinal plants used by the indigenous peopleof Mobarakeh(Isfahan), southwestern Iran

شناسايي و جمع آوري گياهان دارويي منطقه مباركه اصفهان بر پايه دانش سنتي

مقدمه و هدف: سرعت نابودي اطلاعات و دانش استفاده سنتي از گياهان نبست به سرعت انقراض گياهان بيشتر است، اين تحقيق به هدف ثبت و ذخيره دانش محلي و بازمانده هاي فرهنگي استفاده از گياهان دارويي در درمان بيماري ها در شهرستان مباركه انجام شد. روش تحقيق: تحقيق حاضر با استفاده از پيمايش هاي صحرايي، اطلاعات افراد بومي، شناسايي، دسته بندي و معرفي اين گياهان صورت گرفته است. گونه هاي گياهي پس از جمع آوري، خشك كردن و تهيه هرباريوم آن ها، براي شناسايي به بخش گياه شناسي مركز تحقيقات منابع طبيعي استان اصفهان منتقل شدند. نتايج و بحث: در نهايت 200 گونه گياهي شناسايي شدند، از اين تعداد 75 گونه متعلق به73 جنس و33 تيره با خاصيت دارويي تشخيص داده شدند. در كل تعداد 75 درصد علفي، 10 درصد درختچه اي و 15 درصد درختي هستند. بيشترين تعداد گونه هاي دارويي متعلق به تيره نعناعيان Lamiaceae با 9 گونه، تيره ستاره آسا يا كاسني Asteraceae با 8 گونه، تيره هاي گلسرخ Rosaceaeبا 6 گونه و تيره هاي جعفري Apiaceae، پروانه آسا Papilionaceae و شب بو Brassicaceae با 5 گونه در رتبه هاي بعدي قرار دارند. توصيه كاربردي/ صنعتي: گياهان معرفي شده در اين تحقيق در طب سنتي براي رفع ناراحتي گوارشي، تسكين اعصاب، ضد سرفه، رفع اسهال، كاهش قند و چربي خون و .. استفاده مي شده است.

Background & Aim: Knowledge of the traditional application of plants is declining faster than the plants themselves; this study was conducted to record and store the local knowledge and cultural outcomes for using the medicinal plants in treating diseases in Mobarakehregion, Isfahan, Iran. Experimental:This study has done based on applying thedesert survey, information of local people, and identification, classification and introducing these plants.Then the plant species were collected and transferred to the department of botany in Isfahan Research Center for Natural Resources in order to be identified after drying and preparing theirherbarium. Results & Discussion:Finally, 200 plant species were identified; from which 75 ones, belonged to 73 genera, and 33 families with medicinal properties, were identified.From this number, 75% are herbaceous, ten percent shrubby and 15 percent are arboreous.The highest number of medicinal species belongs to the Lamiaceaefamily with nine species, Asteraceaefamily with eight species, Rosaceaefamily with six species, and the families Apiaceae,Papilionaceae,and Brassicaceae with five species. These plants areused in traditional medicine for treatment of gastrointestinal ailments, relaxation, cough, diarrhea, low blood sugar, and hyperlipidemia. Recommended applications/industries:According to results of this study, the preservation and conservation of some herbs species is essential.This document can play a role in preserving the indigenous knowledge of using these plants.