بازخواني دلايل اشغال عراق از منظر حق توسل به زور و بررسي آثار آن در پرتو حقوق بين الملل كيفري

REVIEWING THE INVASION OF IRAQ FROM THE PERSPECTIVE OF RIGHT TO USE FORCE AND ACCORDING TO THE INTERNATIONAL CRIMINAL LAW

مقاله حاضر در راستاي بررسي اشغال عراق از منظر حقوق بين الملل به بازخواني دلايل حقوقي دولت هاي اشغالگر عراق مي پردازد و در پي پاسخ به اين سوال است كه آيا از منظر حقوقِ توسل به زور، اشغال عراق قابل توجيه است يا خير. با تحليل قاعده منع توسل به زور در روابط بين المللي و استثنايات آن يعني دفاع مشروع و مجوز شوراي امنيت به اين نتيجه رسيده ايم كه دلايل و مستندات دولت هاي ايالات متحده آمريكا و انگلستان در تهاجم به عراق در چارچوب «دفاع مشروع پيشگيرانه» و دكترين «احيا » بر خلاف موازين حقوق بين الملل بوده و اين اقدام بر اساس نرم هاي حقوق بين الملل كيفري موجب تحقق «جنايت تجاوز» بوده است.

In order to examine the invasion of Iraq from the perspective of international law, this paper will review the legal reasons for the occupation of Iraq, and also, the question of research is that whether the occupation of Iraq from the perspective of right to use force is justifiable or not? By analyzing the prohibition of the use force principle in international relations and its exceptions, including self-defense and the Security Council’s authority, we can reach to the conclusion that the reasons and documents that the US and UK provided for the invasion of Iraq, namely preemptive self defense and the doctrine of “revival “, were against the international law ,and also, according to the norms of international criminal law, this act was a clear example of “the crime of aggression”.