رابعه در گذار از پل مجاز

Rābiah and Metaphor

هدف مقاله پيش رو، آن است كه نشان دهد چرا در قلمرو عرفان، همواره اين‌گونه ياد شده است كه نخست بار، زني از عشق و محبت الهي دم زده است. در اين مقاله، با نگاهي ساختارشكنانه، نخست، تردد رواني رابعه در دو قلمرو عشق وعرفان كاويده و آسيب‌گاههاي نگره عرفاني رابعه با تامل بر خصيصه‌هاي وابستگي، مازوخيستي و از خود بيگانگي او گزارده مي‌شود. سپس در بخشي با عنوان رابعه به مثابه زن نارسيسيست، چرايي گرايش او به عرفان از منظري نوين تحليل مي‌گردد. نتيجه به دست آمده از اين مقاله آن است كه گرايش به عرفان، گاه مي‌تواند پيامد نوعي واپس‌خوردگي در قلمرو زيست جهان دنيوي فرد باشد.

R?biah and Metaphor Gh. Sarا?m? Assistant Professor at IAU, Zanjan Branch M. Talkh?b? Lecturer at IAU, Khod?bandeh Branch R?biah al-Adawiyya al-Qaysiyya or R?biah al-Basr? (717-801), the first Muslim female Sufi saint, had a profound influence on later Sufis. She was the first to set forth the doctrine of Divine Love. In her unorthodox approach, she explores the narcissistic symptoms and the Divine Love. The present article tries to show that, as in her case, tendency towards mysticism can be a result of alienation from worldly affairs. Keywords: R?biah al-Adawiyya, Divine Love, Alienation, Narcissism, Masochism. Email: Gh_sarami@yahoo.com