ارزيابي عملكرد بخش آموزش عالي در سال 1385: فرايند، نتايج و دستاوردها

Appraisal Performance of Higher Education Sector in 2006: Process, Results and Achievements

بهره‌گيري از سازكار ارزيابي از جمله اصلي‌ترين و در عين حال مقبول‌ترين روشهاي بررسي توان و كيفيت عملكردي نظام آموزش عالي محسوب مي‌شود. در اينجا فرهنگ موجود در نظام نقش تعيين‌كننده‌اي در تدارك سازكارهاي ارزيابي ايفا مي-كند. در جريان ارزيابي عملكرد، كليه اركان دستگاههاي اجرايي بررسي و نقاط قوت و ضعف عملكردي آنها در ابعاد عمومي و اختصاصي مشخص مي‌شود. وزارت علوم، تحقيقات و فناوري نيز از اين قاعده مستثنا نيست و در سالهاي 83-1380، 1384 و 1385 عملكرد حوزه‌هاي ستادي و دانشگاهي خود را مورد ارزيابي قرار داده است. در مقاله حاضر نيز نتايج حاصل از ارزيابي عملكرد وزارت علوم، تحقيقات و فناوري در سال 1385 بررسي شده است. بدين منظور، فرايندها و ساختار اجرايي ارزيابي عملكرد وزارت در سال 1385 توصيف و نتايج اجراي ارزيابي عملكرد حوزه‌هاي ستادي و دانشگاهي به تفكيك و برحسب عوامل و شاخصهاي مصوب ارايه شده است.

Taking advantage of the assessment mechanism is one of the most fundamental and popular investigation methods of functional ability and quality of higher education system. Here, the culture of the system plays an important role in the preparation of the assessment mechanism. In the appraisal performance process, all aspects of the executive organizations are investigated, and the strengths and weaknesses of their performance are recognized in both general and specific aspects. The Ministry of Science, Research and Technology is not an exception in this regard, and has appraised the performance of headquarters and university domains during the years 2001-2004, 2005, and 2006. The present article investigates the results of appraisal performance of the Ministry of Science, Research and Technology in 2006. For this purpose, processes and operational structure of the ministry are described in 2006, and the results of the appraisal performance of headquarters and university domains are presented separately and on the basis of ratified factors and indicators.