بررسي اثربخشي دروني و بيروني دوره هاي آموزشي GIS در حوزه مهندسي كشاورزي، عمران و زمين شناسي؛ مطالعه موردي استان فارس

An investigation in to internal and external effectiveness of GIS courses for agriculture, civil and geology experts; case study, Fars province

هدف كلي از انجام يافتن اين تحقيق بررسي ميزان اثر بخشي دروني و بيروني دوره هاي آموزش سامانه اطلاعات جغرافيايي(GIS) براي كاركنان ادارات شهرستان شيراز در حوزه كشاورزي، عمران و زمين شناسي است. جامعه آماري تحقيق شامل كليه كارشناسان سازمانهايي است كه دوره GIS را گذرانده اند و از روي فهرست به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار تحقيق يك پرسشنامه محقق ساخته مبتني بر ريوس محتواي دوره براي سنجش اثربخشي دروني و كيفيت كارايي برنامه در محيط كار به منظور سنجش اثربخشي بيروني آن بوده است. نتايج نشان مي دهد كه در اثربخشي دوره هاي آموزش GIS از نظر جنسيت، زمينه هاي تحصيلي، سابقه كار و زمينه كاري معنا وجود ندارد. از نظر "استفاده فني" بين شاغلان گروههاي كشاورزي و فني مهندسي معنا وجود دارد.

The overall goal of this is was to measure internal and external effectiveness of GIS training for local departments in the field of agriculture, construction and geology in Shiraz, Iran. Statistical research community includes randomly-selected organizations whose experts have passed GIS Course. The Research tool is a researcher-made questionnaire to measure the effectiveness of course content outline and the quality of internal performance plans to assess external effectiveness of work. The Results indicate that the effectiveness measures of GIS training are not significantly different in terms of gender, educational background, work experience and job careers, while there is a significant difference between employee groups of agriculture and engineering in the terms of “Technical Use”.