سرمايه‌گذاري خارجي در عمليات بالادستي نفت و گاز

Foreign Investment in Oil and Gas Upstream

سرمايه‌گذاري در عمليات بالادستي نفت و گاز از اهميت زيادي در اكتشاف و توسعه ميادين نفت و گاز برخوردار است. قوانين و مقررات گوناگون و پراكنده‌اي به سرمايه‌گذاري در عمليات بالادستي ناظر است. اين پژوهش در صدد است تا ضمن بررسي اين قوانين و مقررات متنوع، به اين پرسش پاسخ دهد كه اين قوانين تا چه حدي توانسته‌است بستر حقوقي مطميني را براي سرمايه‌گذاري خارجي در عمليات بالادستي فراهم نمايد. در اين مقاله استدلال شده است كه اولاً امكان سرمايه‌گذاري خارجي در عمليات بالادستي نفت و گاز از جهت قانوني وضوح لازم را ندارد؛ ثانياً شرايط قراردادهاي بالادستي ـ كه ابزار سرمايه‌گذاري در ميادين نفت و گاز است ـ هنوز به تفصيل در قانون معين نشده است؛ ثالثاً معلوم نيست كه مرجع تصويب شرايط اساسي اين نوع قراردادهاي سرمايه‌گذاري هييت وزيران است و يا شوراي اقتصاد و يا اساسا در اين مورد نيازي به تصويب مراجع قانوني نيست و خود وزارت نفت و يا شركت ملي نفت ايران مي‌تواند راسا نسبت به تعيين اين شروط قراردادي اقدام نمايد.

Investment in oil and gas upstream activities is very important for the exploration and development of oil and gas fields. Different and various laws and regulations deal with the investment in upstream operations. By reviewing these various laws and regulations, this research paper tries to discuss to what extent these laws and regulations have created legal confident for foreign investment upstream activities. In this paper first it is evidenced that the legal possibility of foreign investment in oil and gas upstream operations has not been very clear. Second, the requirements of upstream oil contracts, as a vehicle for investment in oil and gas fields, have not been provided in detail by the legislation. Third, it is not clear which authority has been authorized to outline such contracts requirements and whether it is the cabinet, economic council, ministry of oil or National Iranian Oil Company.