مقايسه اثرات ميزوپرستول واژينال و اكسي توسين در موفقيت القا زايمان

Comparing the Effects of Vaginal Misoprostol and Oxytocin in Successful Induction of Labor

سابقه و هدف : القا زايمان با هدف آماده كردن دهانه رحم براي ورود به فاز فعال زايمان، در حال حاضر يكي از شايع ترين روش ها در حيطه زنان و مامايي مي باشد. اين مطالعه با هدف مقايسه اثرات ميزوپرستول و اكسي توسين در سال 1390 در بيمارستان بوعلي تهران انجام شد. مواد و رو ش ها: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني دوسوكور بوده كه در سال 1390 بر روي 60 نفر از زنان اول زاي به (Random Allocation) مراجعه كننده به بيمارستان بوعلي شهر تهران انجام شده است. افراد به وسيله تخصيص تصادفي دو گروه مداخله و شاهد تقسيم شدند . داروي ميزوپرستول و اكسي توسين هر چهار ساعت، به منظور القا زايمان در افرادي كه كانديد ختم حاملگي بودند تجويز شد. 24 سال بود . بيشترين /1 ± 3/ 24 و در گروه شاهد برابر 9 /0 ± 3/ يافته ها: ميانگين سن و انحراف معيار در گروه مداخله 9 علل بستري زنان مورد مطالعه عدم وجود درد و حاملگي پس از موعد بود . متغيرهاي نوع درمان، علت بستري و سابقه .(p < 0/ فشارخون ارتباط معني داري با ا فزايش يا كاهش زمان رسيدن به انقباضات خوب و منظم از خود نشان دادند ( 05 نتايج حاصل نشان مي دهد كه تا سه ساعت بعد از دريافت داروهاي تخصيص داده شده دو گروه مداخله و شاهد با هم .(p=0/ تفاوت معني داري نداشتند، اما بعد از آن به وضوح شاهد تاثير بهتر داروي ميزوپرستول در گروه مداخله هستيم ( 014 استنتاج: استفاده از داروي ميزوپرستول در القا زايمان در جهت كم كردن زمان رسيدن به انقباضات كوتاه و موثر به جاي اكسي توسين مناسب تر مي باشد و مي تواند جايگزين مناسبي براي آن باشد . لازم به ذكر است كه بين اين دو دارو از نظر پيامدهاي بارداري از جمله دفع مكونيوم، ديسترس جنيني و پارگي زودرس كيسه آب تفاوت معن يدار آماري وجود ندارد.

Background and purpose: Labor induction is now one of the most common methods in the field of Obstetrics and Gynecology for cervix preparedness and entering the active phase of labor. This study was conducted to compare the effects of misoprostol and oxytocin. Materials and methods: This study was a double-blind clinical trial by recruitments of 60 primiparous women who referred to BooAli Hospital in Tehran, 2011. The participants were divided into control and intervention groups by random allocation. Misoprostol and oxytocin by four hour intervals were prescribed for those in pregnancy termination stage in order to induce labor. Results: The mean age and standard deviation in intervention and control group was 24 ± 3.96 and 24.1 ± 3.97, respectively. The main reasons for admission were postdate pregnancy and lack of labor pain. A significant correlation was found between treatment variables, cause of hospitalization, hypertension history and increased or decreased time to achieve regular and suitable contractions for delivery (P < 0.05). Results showed no significant difference in two groups until three hours after treatment. However, a better influence of misoprostol was observed among the intervention group (P=0.014). Conclusion: In order to reduce time to reach short and effective contractions using misoprostol in labor induction is more effective than oxytocin. However, the two drugs did not show any significant differences regarding pregnancy outcomes including meconium passage, fetal distress and premature rupture of membrane.