بررسي فرهنگ كارآمدي گروهي در مدارس ابتدايي شهر تهران و رابطه آن با عملكرد معلمان اين مدارس

Examining the relation between collective efficiency culture and primary school teacher performance in Tehran City

پژوهش حاضر به بررسي فرهنگ كارآمدي گروهي و رابطه آن با عملكرد معلمان مدارس ابتدايي شهر تهران مي‏پردازد. پژوهش در حيطه، پژوهش‏هاي توصيفي و از نوع همبستگي بوده است. جامعه آماري، كليه معلمان مدارس ابتدايي شهر تهران در سال تحصيلي89-88 و نمونه آماري نيز شامل 140 نفر بوده كه به روش خوشه‌اي چندمرحله‏‏اي، انتخاب شده‏اند. ابزار تحقيق، پرسشنامه كارآمدي گروهي گودارد و همكاران (2000) و هم‌چنين فرم ارزيابي عملكرد آموزش و پرورش ايران، بوده است. يافته‏هاي پژوهش نشان داد؛ ميان فرهنگ كارآمدي گروهي و خرده مقياس‏هاي آن (تحليل وظيفه و شايستگي تدريس) با عملكرد معلمان، رابطه مثبت و معني‏دار وجود دارد. نتايج آزمون T و تحليل واريانس، حاكي از آن بود كه از نظر جنسيت و سابقه كار، بين فرهنگ كارآمدي گروهي معلمان، تفاوت معنادار وجود ندارد در حالي كه از نظر مدرك تحصيلي، اين تفاوت معنادار بوده است. نتايج تحليل رگرسيون نيز بيانگر آن است كه با ورود همزمان فرهنگ كارآمدي گروهي، خرده مقياس‏ها و مولفه‏هاي آن‌ها، در حدود 53/0 درصد تغييرات مربوط به عملكرد فردي معلمان را مي‏توان پيش‌بيني و تبيين نمود.

The present research proceeds with examining the relation between collective effi-ciency culture and primary school teacher performance in Tehran City. This re-search is considered to a descriptive study of a correlation type. Our statistical population consists of primary school teachers of the city of Tehran. The sample size consists of 140 randomly selected teachers. Research tools consist of Godard et al (2000) collective efficiency questionnaire and Iran Ministry of Education Performance Appraisal form. Study results show that collective efficiency culture and its micro scales (task analysis and teaching competence) have a positive and significant relation with the teachers’ performance. T-Test and Variance Analysis results indicate that in terms of gender and work experience there is no difference between teachersʹ collective efficiency culture; while in terms of educational degree, a meaningful and significant difference exists. Regression analysis results show that with the simultaneous entrance of collective efficiency culture and its micro scales and elements, around 0.53Percent changes related to teacher individual performance can be determined using these factors, and the remaining 47 percent are related to other components.