تاثير اجراي برنامه آموزشي طراحي‌شده توسط گروه همتا بر ميزان افسردگي بيماران مبتلا به مولتيپل‌اسكلروزيس

Effect of applying peer group designed education plan on depression of multiple sclerosis patients

زمينه و هدف: مولتيپل‌اسكلروزيس، از شايع‌ترين بيماري‌هاي سيستم عصبي مركزي است كه به دلايلي از جمله بروز در سنين جواني و نداشتن درمان قطعي، باعث افسردگي مي‌شود و با ناتواني و عود بيماري همراه است؛ مطالعه حاضر با هدف ارزيابي تاثير آموزش گروه همتا بر افسردگي بيماران مولتيپل‌اسكلروزيس، در سال 1390 انجام شد. روش تحقيق: در اين مطالعه نيمه‌تجربي، پس از نمونه‌گيري به روش غيرتصادفي، نمونه‌ها به صورت تصادفي در دو گروه شاهد و آزمون قرار گرفتند. ابتدا براي افراد گروه همتا پنج جلسه آموزشي برگزار شد. پس از آماده‌كردن اين گروه، در مرحله بعد، شش جلسه آموزشي توسط افراد گروه همتا براي گروه آزمون، در طول دو ماه برگزار گرديد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسشنامه اطلاعات فردي، پرسشنامه 21DASS و فرم‌هاي بازنگري خودگزارش‌دهي بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري كاي‌دو، تي‌ زوجي و تي مستقل در سطح معني‌داري 05/0P < تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: آزمون تي‌مستقل، اختلاف آماري معني‌داري در نمره افسردگي بيماران گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله نشان نداد؛ در حالي كه همين آزمون، در دو گروه، پس از اجراي مداخله اختلاف آماري معني‌داري را نشان داد (002/0=P). آزمون تي ‌زوجي نيز اختلاف آماري معني‌داري در زمينه كاهش افسردگي بيماران گروه آزمون، پس از مداخله نشان داد (001/0=P)؛ در حالي كه در نمره افسردگي بيماران گروه شاهد، اختلاف آماري معني‌داري را نشان نداد. نتيجه‌گيري: برنامه آموزش گروه همتا، باعث كاهش افسردگي بيماران مولتيپل‌اسكلروزيس شد؛ بنابراين بكارگيري اين برنامه آموزشي، به عنوان يك روش موثّر و مقرون به صرفه توصيه مي‌گردد.

Background and Aim: Multiple Sclerosis is one of the most prevalent diseases of the central nervous system that for some reasons, including occurrence during the youth and not having a definite treatment causes depression in patients associated with disability and recurrence. The present study aimed at evaluating impact of peer education on depression in patients with multiple sclerosis in 2011. Materials and Methods: In this semi-experimental study, after non- randomized sampling, the selected subjects were randomly assigned into two experimental and control groups. In the beginning, five educational sessions were held for the peer group to prepare them for their job. Then, after the preparation of the peer group, they held six educational sessions for the experimental group during two months. Data collection tools were demographic information, DASS 21, and a self-administered questionnaire. The obtained data was analysed by means of statistical tests ?2, paired t, and independent t at the significant level P < 0.05. Results: Independent T did not show a significant difference in the depression score the two groups before intervention; whereas after intervention a statistically significant difference was observed (P=0.002). Pair t, too, showed a statistically significant difference in the depression reduction in experimental group after peer group performance (P=0.001). However, no statistically significant difference was seen in the score of the control groups depression. Conclusion: Since the Peer group education program caused depression reduction in patients with MS the utilization of this program, as an efficient and cost-effective method is recommended