تاثير اسانس‌هاي گياهان مرزه و سياه دانه بر روي فرم پروماستيگوت انگل ليشمانيا ماژور

The Effect of Essential Oil of Nigella sativa and Satureia hortensis on Promastigot Stage of Lishmania major

زمينه و هدف: ليشمانيازيس از جمله بيماري‌هاي مشترك بين انسان و حيوان است كه به وسيله انگل تك‌ياخته‌اي از جنس ليشمانيا ايجاد مي‌شود. از ديرباز از گياهان دارويي براي اثرات موضعي و عمومي‌ليشمانيازيس استفاده مي‌شد. هدف اين مطالعه بررسي تاثير اسانس‌هاي گياهان مرزه و سياه دانه بر روي فرم پروماستيگوت انگل ليشمانيا ماژور بود. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي اثرات اسانس هاي گياهان مرزه و سياه دانه بر روي فرم پروماستيگوت انگل ليشمانيا ماژور بررسي شد. ارزيابي اين مطالعه بر اساس ميانگين انگل‌هاي زنده در فرم پروماستيگوت انگل ليشمانيا پس از مجاورت با غلظت‌هاي مختلف گياهان دارويي و داروي شيميايي گلوكانتيم با دوز مشخص در فواصل زماني مختلف بود. به اين منظور عصاره‌هاي مختلف با نسبت‌هاي1/0، 2/0، 4/0، 8/0، 2/1، 6/1 و 2 درصد اضافه شد. گروه‌هاي مختلف اين مطالعه در دماي 26 درجه سانتي‌گراد درون انكوباتور (گرم‌خانه) و در شرايط يكسان نگهداري شدند. پس از گذشت 24 ساعت، انگل‌ها از انكوباتور خارج شده و تعداد انگل‌هاي زنده شمارش شد. داده‌ها با آزمون‌هاي آمار توصيفي، تست توكي و جي ام ال تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: بين گروه‌هاي دريافت كننده اسانس‌هاي مرزه و سياه دانه با داروي گلوكانتيم، اختلاف معني‌داري در كاهش انگل‌ها وجود داشت(05/0p < ). نتيجه‌گيري: با توجه به افزايش مقاومت‌هاي دارويي به انگل ليشمانيا مي‌توان از اسانس‌هاي گياهي نظير مرزه و سياه دانه به عنوان درمان جايگزين براي كنترل بيماري ليشمانيازيس استفاده نمود.

Background & aim: Leishmaniasis is a zoonotic disease caused by a protozoan parasite of the genus Leishmania. Traditionally, medicinal plants have been used for topical effects of leishmaniasis. The aim of this study was to evaluate the effect of the essential oil of Satureia hortensis and Nigella sativa on the Leishmania major. Methods: In this experimental study, the effects of the plant’s essential oils and savory black beans on the Leishmania major form were studied. Evaluation was determined based on the average of Leishmania parasites form survival after exposure to different concentrations of herbs and chemical drugs MA dose at different intervals. For this purpose, different extracts with ratios of 0.1, 0.2, 0.4, 0.8, 1.2, 1.6, and 2% were added. Different groups of this study were kept in the same condition (incubated at 26 ° C). The parasites were removed from the incubator and the numbers of viable parasites were counted after 24hours. Data were analyzed using descriptive statistics, Tukey test and GM. Results: There was a significant difference in reducing parasites on groups receiving Satureia hortensis and Nigella sativa with Glucantime (p < 0.05). Conclusion: Due to the increasing drug resistance of Leishmania, plant oils such as Satureia hortensis and Nigella sativa could be used as an alternative treatment for controlling leishmaniasis. Key words: Essential oil, Leishmaniasis, Nigella sativa, Satureia hortensis