مقايسه‌ي اثر دو روش پين اولنا همراه گچ بلند با شانز راديوس همراه گچ كوتاه بر شكستگي‌هاي ناپايدار ديستال راديوس

Comparison of two methods, ulnar pin and long arm cast with radial schanze and short arm cast, in patients with distal radius fractures

سابقه و هدف: دو تكنيك اصلي جهت انجام پين و پلاستر وجود دارد. در اين مطالعه نتايج اين دو تكنيك جراحي در درمان شكستگي‌هاي ناپايدار ديستال راديوس مقايسه شده‌اند. مواد و روش‌ها: اين كارآزمايي باليني از ابتداي مهرماه سال 1387 به مدت 3 سال روي بيماراني كه به علت شكستگي ناپايدار ديستال راديوس (تيپ C تقسيم‌بندي AO) با روش پين و پلاستر (پين اولنا و گچ بلند، شانز راديوس و گچ كوتاه) تحت عمل جراحي قرار گرفتند، انجام شده است. اطلاعات دموگرافيك، نوع تكنيك جراحي، ارزيابي راديوگرافيك، ارزيابي عملكرد مچ دست بر اساس MAYO wrist score، ميزان رضايتمندي بيماران، ميزان درد (VAS) و عوارض جراحي براي هر بيمار ثبت گرديد. در مهرماه 1391 تمامي بيماران مجدداً فرا خوانده شدند. يافته‌ها: بيماران در دو گروه A (پين اولنا) شامل 65 نفر و گروه B (شانز راديوس) شامل 73 نفر قرار گرفتند. وضعيت ارزيابي راديوگرافيك مچ دست طي دوره‌هاي پيگيري معيارها بين دو گروه A و B تفاوت آماري معني‌داري را نشان نداد. ميانگين نمره MAYO wrist در ويزيت نهايي پس از عمل جراحي در گروه A و B به ترتيب 7/1?86 و 1/2?89 بود. نمره‌ي رضايتمندي بيماران (از 1 تا 10) در گروه A معادل 09/5 و در گروه B برابر با 41/8 بود كه با يكديگر اختلاف معني‌داري داشت. نتيجه‌گيري: با توجه به عوارض كمتر در شانز راديوس نسبت به روش پين اولنا (اگرچه معني‌دار نبود) و رضايت بيشتر به دنبال گچ كوتاه در روش شانز راديوس، به نظر مي‌رسد انتخاب اين روش در شكستگي‌ها در مقايسه با پين اولنا ارجحيت دارد.

Background and Aim: There are two main techniques to accomplish pins and plaster. In this study the results of two surgical techniques is compared in the treatment of unstable distal radius fractures. Materials and Methods: In this cross–sectional study, since the beginning of October 2008, for 3 years patients with unstable distal radius fracture (type C division AO) with one of the two pins and plaster (ulnar pin and long plaster, radial schanze and short plaster) were treated. For each patient demographic data, radiographic evaluation, surgical technique, wrist performance evaluation based on MAYO wrist score, patient satisfaction, pain on VAS and complications were recorded. All patients were recalled in October 2012. Results: There were 65 patients in Group A (ulnar pin) and 73 patients in Group B (radial schanze). The wrist radiographic evaluation did not show significant differences between criteria in the two groups during the follow up. The mean score at the final visit after surgery in groups A and B, respectively, were 86?7.1 and 89?1.2. Patient satisfaction score (from 1 to 10) in group A was 5.09 and in group B was 8.41, which is statistically significant. ‍Conclusion: Due to the low side in radial schanze compared to the ulnar pin (although not significant) and a more satisfactory result after a radial schanze and short plaster approach, this method appears to be a more preferable method than the ulnar pin.