ماهيت تربيت اخلاقي از نظر فردي يا جمعي بودن از ديدگاه علامه طباطبايي(ره)

The Nature of Individual and Social Ethical Training From the Viewpoint of Allameh Tabatabaee

هدف مقاله اين است كه ابتدا ماهيت تربيت اخلاقي را از ديدگاه فردي يا جمعي بودن مشخص سازد و سپس دلالتهاي تربيتي و اجتماعي آن را بيان كند. اين پژوهش از نوع بنيادي ـ كاربردي، و روش آن، توصيفي ـ تحليلي است. يافته ها نشان داد كه تربيت اخلاقي در ديدگاه علامه ماهيتي جمعي دارد و صرفا قايم به اصلاح فرد نيست؛ بلكه لازم است بخشي از برنامه جامع تربيت اخلاقي به ساماندهي وضعيت اخلاقي جامعه اختصاص يابد؛ لذا در اين مقاله ضمن تاكيد بر ضرورت تشكيل جامعه تربيتي، راهبردهايي در دو سطح مدرسه و كل جامعه براي اثر بخشي بيشتر برنامه تربيت اخلاقي پيشنهاد شده است.

This article was intended to identify the nature of ethics from individual and social considerations. It was aimed at clarifying training and social implications of Allamehʹs ideas. The findings of this basic-applied research, which followed descriptive-analytical method, indicated that, according to Allameh Tabatabaee, ethical training contained a social nature and did not exclusively rely on individual alteration. Therefore, it seems necessary to devout parts of the comprehensive training programs to ethical training of the society. Emphasizing at the necessity of establishing an ethical community, this article presented strategies at two levels of school and society to make ethical training more effective.