يافته‌هاي سگمان قدامي چشم، به دنبال مصرف بلندمدت كلرپرومازين

Anterior Segment Eye Deposits following Long-term Chlorpromazine Therapy

هدف: معرفي يك مورد رسوبات چشمي كلرپرومازين به دنبال مصرف بلندمدت آن توسط بيمار. معرفي بيمار: بيمار مرد 34 ساله‌اي بود كه به دليل اختلالات رفتاري، به مدت حدود 5 سال تحت درمان با كلرپرومازين با دوز كلي بيش از 1100 گرم بود و به دليل كاهش تدريجي بينايي هر دو چشم از يك سال قبل، توسط خانواده‌اش به اين مركز آورده شد. در معاينه با اسليت‌لمپ، رسوبات ظريف و منتشر زرد قهوه‌اي در اندوتليوم قرنيه، با تراكم بيش‌تر در ناحيه بين پلكي و كدورت ستاره‌اي‌شكل در كپسول قدامي عدسي، در هر دو چشم مشاهده شد. در بررسي قرنيه با ميكروسكوپ كانفوكال، رسوبات هايپررفلكتيو متعدد كروي، نامنظم، با اندازه‌هاي مختلف و با بيش‌ترين تراكم در ناحيه پره‌دسمه ديده شد. نتيجه‌گيري: مصرف بلند‌مدت كلرپرومازين موجب رسوب غيرقابل برگشت در اندوتليوم قرنيه و عدسي چشم مي‌گردد و با كاهش بينايي همراه است. بنابراين در بيماراني كه به مدت طولاني از كلرپرومازين استفاده مي‌كنند، انجام معاينات دوره‌اي چشم سودمند مي‌باشد.

Purpose: To report a case of anterior segment eye deposits in a patient on long-term chlorpromazine therapy. Case Report: A 34 years old man had been on chlorpromazine therapy for 5 years with a total dose of 1,100 gram. Since one year ago, He presented with gradual onset of decreased visual acuity in both eyes. Slit-lamp examination revealed multiple fine yellow-brown deposits on the corneal endothelium, especially in the interpalpebral portion, and stellate opacity on the anterior crystalline lens capsule in both eyes. In vivo confocal microscopy identified multiple hyperreflective irregular dot-shaped deposits, varying in size, with a peak density at the level of pre-Descemet’s membrane. Conclusions: Long-term chlorpromazine therapy induced irreversible deposits in the corneal endothelium and crystalline lens, which can lead to visual loss. Therefore, periodic ophthalmologic examinations are useful in patients who take chlorpromazine for long-term duration.