بررسي مقايسه‌اي شيوع شكستگي هاي داخل و خارج كپسولي مفصل هيپ در بيمارستان هاي امام خميني (ره) و رازي اهواز در سال هاي 1380 تا 1386

A Comparative Study of Prevalence of Intra- and Extra-capsular Fractures of Hip in Imam Khomeini and Razi Hospitals of Ahvaz between 2001- 2007

زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه، بررسي اپيدميولوژيك شكستگي هاي هيپ مي باشد. شكستگي هيپ يكي از انواع شايع شكستگي اندام تحتاني است كه عوارض مهمي دارد. به نظر مي رسد كه تفاوت هاي اقليمي، فرهنگي، نژادي و اقتصادي بر ميزان شيوع آن مـوثر است به همين علت تهيه آمار مطابق با منطقه ما مي تواند مقدمه بررسي علل زمينه ساز آن باشد. روش بررسي: با مراجعه به بايگاني بيمارستان هاي امام خميني (ره) و رازي شهر اهواز تعداد 594 پرونده مربوط به بيماران مبتلا به شكستگي هيپ در سال هاي 1380_1386 بررسي شد و اطلاعات مورد نياز در فرم هايي ثبت گرديد و سپس نتايج اين اطلاعات از طريق نسخه 13 نرم افزار SPSS استخراج گرديد. يافته ها: ميانگين سني بيماران 99/64 با انحراف معيار 9/21 سال بود. 55% بيماران را مردان و 45% را زنان تشكيل مي دهند. مكانيسم حادثه در 83% بيماران افتادن ساده و در 16% تصادف بود. 46% بيماران شكستگي اينترتروكانتريك و 9/53% شكستگي گردن فمور داشتند. 56% از بيماران سن زير 75 سال داشتند. 5/10%، نيز شكستگي همراه در اندام داشتند. طبق آمارهاي به دست آمده، ارتباط معناداري بين جنسيت (p=0.018) و مكانيسم حادثه (p=0.036) با نوع شكستگي وجود دارد. نتيجه گيري: ميانگين سني شكستگي هيپ در مطالعه ما نسبت به كشورهاي غربي 10 سال كمتر است و درصد مردان بيشتر از زنان مي-باشد. در سنين پايين تروماهاي با انرژي بالا، با شكستگي هيپ ارتباط معنادار دارد.

Background and Objective: Hip fractures are associated with considerable morbidity and mortality. It seems that these fractures are affected by race, culture and geographic differences. Understanding the predisposing factors that contribute to hip fracture in our region can be valuable for future treatment planning. The aim of this study was, therefore, to evaluate the incidence of hip fracture in our region Subjects and Methods: In this retrospective study, characteristics of the patients (age, sex, mechanism of the fracture), with inter-trochantric and femoral neck (intra- and extracapsular) fractures were collected from their medical files at Imam khomeini and Razi hospitals of Ahvaz. Data were analyzed by SPSS program and Fisher exact test, and P < 0.05 was considered as a significant difference. Results: This study included 594 hip fractures. The mean age was 64.99±21.9 years. Fifty-five percent of the patients were male. Falling down was the mechanism of fracture in 83% of our patients and high energy trauma 16%. Forty-six percent of the patients had intertrochantric and (53.9%) had femoral neck fractures. Fifty-six percent of the patients were under the age of 75. Eleven percent of the patients had separate extremity fractures. The patients were divided into separate age groups and analyzed based on type of their fracture. (P < 0.75). Trauma mechanism had significant positive correlation with separate extremity fractures (P < 0.001). Conclusion: According to our study, the mean age of the hip fracture is 10 years younger than western countries with a higher incidence in males. In younger patients, high energy trauma has positive correlation with hip fractures.