بررسي خشونت فيزيكي در دوران بارداري و عوارض ناشي از آن

چكيده مقدمه: بارداري نه تنها مانعي براي خشونت فيزيكي محسوب نمي گردد بلكه باعث تشديد خشـــــونت نـيز مي گردد. اين مطالعه به منظور بررسي خشونت فيزيكي در دوران بارداري در افراد مراجعه كننده به مركز پزشكي قانوني و شوراهاي حل اختلاف شهر همدان در سال هاي 87-1385 انجام گرفت. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي-مقطعي بر روي 170 نفر زن باردار كه از نواحي مختلف تحت خشونت بودند به روش در دسترس انجام گرفت. و ابزار جمع آوري داده ها با استفاده از پرســــش نامه بود و در نهايت اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS v.13 مورد آناليز قرار گرفت. يافته هاي پژوهش: نتايج اين نشان داد كه بيشتر افراد مورد مطالعه(78/21 درصد) درگروه سني 25 سال بودند و 58/20 درصد در سن شانزده سالگي ازدواج كرده بودند. 77/71 درصد خانه دار و 53/83 درصد ساكن شهر بودند. بيشتر افراد مورد مطالعه در منزل استيجاري(58/50 درصد) و زير مساحت 70 متر زندگي مي كردند. 12/54 درصد از زنان قبل از باداري تحت خشونت فيزيكي بودند و خشونت در زمان بارداري در آن ها به 7/88 درصد افزايش يافته بود. بيشترين خشونت فيزيكي در سه ماهه دوم بارداري و در نواحي اندام هاي فوقاني و تحتاني بود. بيشترين عامل خشونت فيزيكي فقر و حاملگي ناخواسته بود و بيشترين عارضه خشونت فيزيكي سقط بود. آزمون هاي آماري ارتباط معني داري را بين عوارض ناشي از خشونت فيزيكي با سن بارداري و نواحي مورد خشونت نشان داد.(P < 0.05) بحث و نتيجه گيري: با توجه به افزايش ميزان خشونت در بارداري و عوارض آن، مشاوره و غربالگري منظم ميزان خشونت فيزيكي در دوران بارداري توصيه مي گردد.