امكان معرفت و چيستي آن در معرفت‏شناسي فيلسوفان صدرايي و كارتزين‏ها

The Possibility of Knowledge and its Nature in the Epistemology of Sadrite Philosophers and Cartesians

در ميان مباحث معرفت‏شناسي معاصر، دو مسيله امكان معرفت و چيستي آن، از جمله مباحث مهم به‏شمار مي‏آيند. فيلسوفان حكمت متعاليه و فيلسوفان دكارتي، هر دو به امكان معرفت حقيقي اذعان دارند. همچنين آنها معرفت حقيقي را تعريف، و آن را به اقسام متفاوتي تقسيم مي‏كنند. شكاكيت، تقسيم علم به حصولي و حضوري، سخن از تصور و تصديق و اقسام آن و استفاده ايشان از منطق و به‏ويژه بحث قياس و مباحث پيرامون آن، به‏منزله روش رسيدن به معرفت، از ديگر مباحث مهم در مقايسه معرفت‏شناسي اين دو گروه در باب مسيله امكان و چيستي معرفت است.

Among all contemporary epistemological issues the topics of the possibility of knowledge and its nature are two significant ones. Transcendental Philosophers and Cartesians both admit of the possibility of real knowledge. Defining real knowledge, they divide it into different categories. Other important issues in comparing the epistemology of these two groups concerning the possibility and nature of knowledge include: skepticism, division of knowledge into knowledge by presence and knowledge by representation, discussing conception and judgment and their varieties, using logic particularly syllogism and its relevant issues as a method for attaining knowledge.