هستي‏شناسي كليات و نحوه شكل‏گيري مفاهيم كلي

The Ontology of Universals and How Universal Concepts are Formed

مفاهيم كلي را از دو منظر مي‏نگرند: هستي‏شناختي، معرفت‏شناختي. از منظر هستي‏شناختي، درباره چيستيِ كليات، و از منظر معرفت‏شناختي، درباره نحوه آگاهي ما از مفاهيم كلي و همچنين چگونگي ساخته شدن آنها در ذهن سخن مي‏گويند. اين نوشتار، پس از بررسي ديدگاه‏هاي هستي‏شناختيِ مطرح‏شده درباره كليات، به نحوه شكل‏گيري آنها مي‏پردازد. در اين پژوهش، روشن خواهد شد كه مفاهيم كلي با مواجهه با جزييات (هرچند يك مواجهه) ساخته مي‏شوند، و ادراك موارد متعدد و مصاديق مختلف در اين فرايند، ضروري نيست؛ هرچند پس از ساخته شدن اين مفاهيم، هرقدر شمار مواجهه‏ها با مصاديق افزوده شود، دقت آن مفاهيم بالاتر مي‏رود و بهتر نمايانگر مصاديق خواهند بود.

Universal concepts can be viewed from two perspectives: ontological and epistemological. From an ontological perspective, the nature of universals are dealt with, while from an epistemological perspective, the way we become aware of universal concepts, as well as how they are formed in the mind are discussed. After studying ontological views regarding universals, the present article deals with the way of their formation. The article is to clarify that universal concepts are made while encountering (even a single encounter) particulars, and numerous encounters with several examples or instances are not necessary. However, after these concepts are formed, the more one encounters their instances, the more their accuracy and the better their representation of their instances.