ارزيابي الگوي تاسيسي علم ديني دكتر خسرو باقري

Evaluating Established Pattern of Religious Science of Dr. Khosro Bagheri

هدف: معرفي مختصر رويكرد تاسيسي علم ديني دكتر خسرو باقري و ارزيابي برخي از مباني علم‌شناختي و دين‌شناختي آن و همچنين بررسي برخي نتايج اين نظريه. روش: براي گردآوري اطلاعات از روش كتابخانه‌اي و براي نقد ديدگاه، از روش فلسفي استفاده شده است. يافته‏ها: 1. مباني علم‌شناسي و دين‌شناسي رويكرد تاسيسيِ علم ديني، نيازمند تدقيق بيشترند. 2. بر خلاف ديدگاه باقري و البته بر اساس مباني مختار ايشان، مي‌توان قرايت قابل قبولي از رويكرد تهذيبي در توليد علم ديني ارايه كرد. 3. با وجود تلاش انجام شده توسط باقري، اين نظريه نتوانسته است از نسبيت‌گرايي معرفت‌شناختي نجات يابد. 4. ناكامي علم ديني در عرصه نظر و عمل، هر چند ممكن است از لحاظ منطقي تاثيري در اعتبار دين نداشته باشد، اما نمي‌توان تبعات روان‌شناختي و جامعه‌شناختي آن را ناديده گرفت. بر اين اساس، بايد مراقب تلاشهايي كه در عرصه سياستگذاري، برنامه‌ريزي و اجرا در زمينه علم ديني صورت مي‌گيرد، بود. نتيجه‌گيري: نقادي نظريه‌هاي علم ديني و آشكار ساختن ابهامات آن، زمينه را براي گسترش و تعميق ادبيات اين بحث فراهم مي‌آورد و افق روشن‌تري را پيش روي فعالان اين عرصه مي‌گشايد.

Objectives: This short piece of writing intends to elucidate the established pattern of religious science of Dr. Khosro Bagheri and evaluating foundations of cognitive science and theological and their results. Method: The method of the research is library and philosophical method in criticizing. Results: 1- foundations of cognitive science and theological of established pattern of religious science have to be more analyzed and studied. 2- contrary to the view of dr. bagheri and based on his own Free principals; an acceptable interpretation of humane approach is accessible. 3-in spite of all bagherie, s attempts; the theory failed to conquer the relativity of knowledge.4- the failure of religious practice and knowledge may not logically influence the credibility of religion; but we can not ignore the psychological and sociological consequences. Therefore we have to focus on policy making, planning and performing the theological programs. Conclusion: The author of the article concludes that criticizing the theological theories and detecting ambiguities will develop the literature of debate and opens a brighter horizon facing practitioners.