هنجارگريزي اجتماعي در زبان صوفيه

Sūfī language and deviation from the norm

عارفان از جهات مختلف هنجارگريزي زباني داشته‌اند. هنجارگريزي در زبان عارفان گاه در صورت‌هايي چون طنز و هزل و وارونه‌سازي معنايي ظاهر مي‌شود. اين هنجارگريزي در صورت‌هاي مختلف خود ابزاري در دست عارفان بوده است به منظور نفي سلسله مراتب ارزش اجتماعي و آزادسازي ذهن مردمان از فشار هنجارهاي فكري حاكم بر جامعه. به همين دليل هنجارگريزي زباني صوفيه در پيوند با عادت‌شكني‌هاي اجتماعي ايشان است. در مقاله حاضر هنجارگريزي در آثار سنايي، مولوي و عطار از اين منظر خاص بررسي مي‌شود.

S?f?s deviated from the norms of language in many ways. Deviation from the norms in the Suf? language appears so commonly in such forms as satire, Grotesk and semantic deconstruction. This is, in turn, a proper means for Suf?s to criticize the prominent hierarchy of social values of their age as invalid and set the people’s mind free from the prevailing concepts of the society. That’s why, the lingual inversions are entangled in social inversions in their manners. In this article, the deviations from the norms of language in the works of Sana’i, ‘Attar and Rum? will be discussed .