عدالت نفساني حدّاقلي شهود

JUST CHARACTER OF MINIMUM SENSUAL OF WITNESSES

شرايطي كه رعايت آن در مورد شاهد، ضروري است، برخي مربوط به ميزان درك و شعور و قدرت تعقّل و تشخيص شاهد است؛ مانند شرط بلوغ و عقل و برخي به اعتماد به شاهد و اطمينان از صحّت گفتار او مي باشد مانند شرط عدالت. احراز عدالت شاهد، مورد اتّفاق تمامي فقها است. اما در اين كه عدالت، صِرف حُسن ظاهر است يا اين كه عدالت مجرّد ترك معاصي است يا اين كه عدالت عدم انجام معاصي از روي ملكه است يا ملكه اي نفساني كه فرد را به تقوي و مروّت وادار مي كند، بين فقها اختلاف است. در جمع بين نظريات مزبور مي توان قايل به «عدالت نفساني حدّاقلي» شد كه اثبات و تحقّق آن مشكل نيست. استمرار و عادت به تقوا و ميانه روي و رفتار بهنجار در اجتماع همان كيفيت آرماني و راسخ در ذهن است كه عدالت نفساني حدّاقلي ناميده مي شود. ملاك اعتبار آن نيز، حال متعارف شاهد است.

Some of the imperative qualifications about witness, are for amount of apprehension and sense of witness; e.g. be maturity and sensible, and some of them are for confidence to witness e.g. be just. Holding the condition of justice of witness has be unanimity of votes by the jurists. But this matter, is just the good conduct or avoidance the faults or avoidance them from firm state or affective firm state that abet the person to piety and humanity, is dissidence between the jurists. In summation of said point of views, may be said just character of minimum sensual of witnesses. Proving it isn’t difficult. Continuity of piety and temperance and norm conduct in society is idealistic state that called just firm state. Criterion of it is customary state of witness.