بررسي ميزان آگاهي مهندسين و دانشجويان معماري شهر سبزوار از تاثيرات عدم رعايت بهداشت مسكن در سال 1389

مقدمه: مسكن به عنوان يك مكان فيزيكي و به عنوان سرپناه، نيازاوليه و اساسي خانوار به حساب مي آيد. بنابراين با توجه به شرايط و عواملي كه تندرستي ساكنان خانه را در معرض خطر قرار مي دهد،?چاره انديشي در اين زمينه ها از نظر تامين سلامت جسمي، رواني و اجتماعي افراد جامعه اهميت اساسي دارد. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي- توصيفي نمونه گيري متناسب با حجم انجام گرفت. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود. نمونه گيري از دو گروه مهندسين و دانشجويان معماري در سال 1389 در شهرستان سبزوار با همكاري سازمان نظام مهندسي و دانشگاه حكيم سبزواري به روش در دسترس انجام شد. داده ها با آمار توصيفي خلاصه شد. يافته ها: درصد پاسخگويي به كل سوالات در بين مهندسين ببيشتر از دانشجويان بود. هردو گروه در موارد مربوط به استانداردها پاسخگويي ضعيفي داشتند؛ اگرچه مهندسين در جايگاه بهتري قرار داشتند. نتيجه گيري: پايين بودن آگاهي معماران از عدم رعايت استانداردها به آن معنا نيست كه تمامي مشكلات موجود مرتبط با مسكن غيربهداشتي در سطح جامعه معطوف به مهندسين ساختمان است بلكه عوامل ديگر(اقتصاد و... ) و دخالت افراد ديگر درامر ساختمان سازي (انبوه سازان و ... ) بايد ريشه يابي و مورد توجه قرارگيرد. از طرفي آموزش استانداردهاي مسكن بهداشتي به مهندسين به صورت كارگاهي وآموزش دانشجويان درقالب يك واحد درسي ضروري به نظر مي رسد؛ و شايد جهت بهبود شرايط بهداشتي مساكن تشكيل هسته هاي مشاوره باحضور يك كارشناس بهداشتي مفيد به نظر مي رسد.