شيوه‌هاي اجماع نخبگان پيرامون منافع امنيت ملي با تاكيد بر نقش سيماي ج.ا.ا

The Methods to Achieve Consensus amongst the Elite on National Security Interests; Emphasizing the Role of the IRI Broadcasting

اين تحقيق كاربردي است زيرا نتايج آن‌ مورد استفاده نهادها و سازمان‌هاي تصميم‌گيرنده در خصوص مسايل راهبردي مرتبط با اجماع‌سازي و ايجاد وفاق ميان نخبگان حاكم بر كشور قرار خواهد گرفت. از سوي ديگر از آنجا كه اين مقوله به لحاظ نظري به‌رغم اهميت آن‌، چندان مورد توجه مراكز علمي، آموزشي و پژوهشي قرار نگرفته ورود به آن موجب ارتقاي سطح تحقيقات و مفاهيم نظري خواهد شد‌. متغيرمستقل اين تحقيق عبارت است از نقش رسانه ملي (با تاكيد بر سيماي ج.ا.ا.)، و متغير وابسته اجماع سازي بين نخبگان حاكم است. توجه به اين اصل ضرورت تام دارد كه مخاطب تلويزيون بر اساس تمام نظريه‌هاي معتبر ارتباطاتي در درجه نخست مخاطب عام است ،ولي رسانه نسبت به مخاطب نخبه و به ويژه نخبه حاكم نيز نبايد ساكت و بدون برنامه باشد. و لذا رسانه ملي هدف اجماع‌سازي بين نخبگان حاكم را بايد از دو مسير دنبال ‌كند: نخست اينكه با محور قرار دادن الزامات اعتقادي ، قانوني و عرفي نخبه حاكم در قبال رهبري نظام به‌عنوان تعيين‌كننده اولويت‌هاي منافع امنيت ملي در هر مقطع زماني، امكانات و توانمندي‌هاي رسانه‌اي را در تعقيب اين اولويت ها توسط نخبگان به كار گيرد .در مرحله بعد توليد و توزيع پيام‌هاي رسانه‌اي با هدف مخاطب عام و به‌منظور شكل دهي فضاي فراگير و هدفمند رسانه‌اي كه در آن مخاطب نخبه ناگزير به تبعيت و حركت در مسير مورد مطالبه منافع امنيت ملي نظام ‌مردم و رهبري خواهد بود در دستور كار رسانه ملي قرار خواهد گرفت.

This paper, an applied one, is on the one hand usable by organizations and institutions deciding on strategic issues concerning mobilization and consensus amongst the elite running the country and on the other hand it grades up the level of researches and theoretical concepts because despite the significance in theory, the subject has not been so far heeded by scientific, pedagogical and researching centers. To do so, the independent variable of the current paper is the role of national media (in reliance with the IRI Broadcasting) and the dependent one is achieving consensus amongst the ruling elite. It is noteworthy that common addressee to the TV, based on all reliable communication theories, is at top priority in general, yet the media should consider program for chartered addressee too. Accordingly, the National TV should follow to create consensus amongst elite in two routes: firstly, to apply media systems and capabilities in linkage to pursuing the priorities by the elite with underpinning their ideological, legal and custom implications in line with system leadership as the body setting the priorities for national interests at any time. Secondly on its agenda, it aims at production and distribution of media messages focusing on common addressee and shaping an all-inclusive and objective media atmosphere in which the elite have to follow the route demanded by national interests, people and the Leadership