تاثيرات چندجانبه‌گرايي در اعتلاي موقعيت جمهوري اسلامي ايران در منطقه آسياي جنوب غربي

Effects of Multilateralism on Advancement of the Situation of I.R. of Iran in South-West Asia

در طول سه دهه گذشته، جمهوري اسلامي ايران با وجود چالش‌هاي گوناگون داخلي، منطقه‌اي و بين‌المللي در سياست خارجي خود اهداف بلند‌مدتي را تعيين و چشم‌انداز جامعي را ترسيم نموده است. دراين راستا در سال 1382 سند چشم‌انداز توسعه جمهوري اسلامي ايران در يك افق 20 ساله تدوين و از سال 1384 با ابلاغ آن از سوي مقام معظم رهبري به مبادي ذيربط، مبناي قانون‌گذاري، اتخاذ تصميمات كلان سياست‌مداران و اقدامات مجريان شد. سند چشم انداز جمهوري اسلامي ايران در افق 1404 ايران را كشوري توسعه‌يافته و داراي جايگاه اول اقتصادي، علمي و فناوري درسطح منطقه آسياي جنوب غربي، توام با حفظ هويت اسلامي و انقلابي و الهام‌بخش در جهان اسلام، همراه با تعامل سازنده و موثر در روابط بين‌المللي ترسيم نموده است. جمهوري اسلامي ايران براي اعتلاي جايگاه خود در منطقه نياز به سياست خارجي مناسب و اثربخش دارد. اين پژوهش رويكرد مناسب در سياست خارجي براي دستيابي به افق چشم انداز را چند جانبه‌گرايي مي‌داند و اين فرضيه را با روش علمي آزمون نموده است. پس از پردازش داده‌ها فرضيه تحقيق تاييد شده است.

“Iran Vision of 2025” mapped Iran in its horizon as a developed country, which is economically, scientifically and technologically ranked one in south-west Asia, while keeping its Islamic and revolutionary identity and inspiration in Islamic world, accompanied with constructive and effective international interactions. Therefore, Islamic Republic of Iran requires suitable and effective foreign policy to advance its position. This research assumes multilateralism as an appropriate approach toward achieving these goals and examined this assumption by scientific method. Data analysis approved the hypotheses of this research