رابطه دينداري و حمايت اجتماعي با رضايت از زندگي دانشجويان دانشگاه

The Relationship of Religiousness and Social Support with Life Satisfaction among University Students

هدف از اين پژوهش بررسي رابطه دينداري وحمايت اجتماعي با رضايت از زندگي در ميان دانشجويان بود. نوع پژوهش، همبستگي بود. جامعه آماري كليه دانشجويان دانشكده علوم انساني دانشگاه آزاد تهران واحد علوم و تحقيقات كه در سال 1391 بودند، تشكيل مي‌داد. به اين منظور 193 نفر از دانشجويان دختر و پسر (107 دختر و 86 پسر) به‌صورت نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. پس از پرسشنامه‌هاي ناقص، شامل 151 دانشجو شد (66 پسر و 85 دختر) به‌دست آمد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه‌هاي دينداري (آذربايجاني، 1382)، حمايت اجتماعي (اسميت و همكاران، 1988) و رضايت از زندگي (دينر و همكاران،1990) بود. براي تحليل داده‌ها از رگرسيون چندمتغيره با روش ورود و رگرسيون گام به گام استفاده شد. نتايج نشان داد كه حمايت اجتماعي بر روي رضايت از زندگي تاثير مثبت و معناداري دارد (01/0 > P) دينداري نيز بر رضايت از زندگي تاثير مثبت و معناداري دارد (01/0 > P). حمايت اجتماعي پيش‌بيني‌كننده‌اي قوي‌تر، نسبت به دينداري، از رضايت از زندگي در دانشجويان بود. با توجه به يافته‌ها مي‌توان بيان داشت كه حمايت اجتماعي مي‌تواند نقش مهمي در رضايت از زندگي دانشجويان دانشگاه ايفا كند.

The aim of this research was to investigate the relationship of religiousness and social support with life satisfaction among university students. The type of research was correlation the statistical population consisted of all humanities college students in Tehranʹs Azad University, Science and Research Unit, in the spring of 2012 (1391s.c.). To this end, 193 of female and male students (107 girls & 86 boys) were selected through random cluster sampling. After eliminating the incomplete questionnaires, the sample consisted students of 151 (66 boys and 85 girls). Data collection tools were Religiousness Questionnaire (Azarbayjanee, 2003), the Social Support Questionnaire (Smith et al., 1988), and Life Satisfaction (Diner et al., 1990). The results of multiviate analysis of regression, by the method of Inter and step by step regression, revealed that social support had a positive effect on life satisfaction (P < 0.01) and religiousness had a positive effect on life satisfaction (P < 0.01). Social support was a stronger predictor of religiousness regarding life satisfaction among university students.