عنوان مقاله :
مقايسه حمل و نقل انسان محور و خودرو محور
عنوان فرعي :
The Comparison of Human Based and Automobile Based Transportation
پديد آورندگان :
خاكساري، علي نويسنده , , خردمند، مهناز نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد برنامه ريزي شهري، دانشگاه علامه طباطبايي، تهران ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1392 شماره 22
كليدواژه :
تهران , پياده راه پانزده خرداد , حمل و نقل اتومبيل محور , حمل و نقل انسان محور , بزرگراه شهيد نواب صفوي
چكيده فارسي :
گسترش سريع شهرها، افزايش تعداد خودروها و وابستگي جوامع و انس ا نها به اتومبيل موجب تاثيرات
منفي بر محيط زيست، سلامت و ايمني انسان شده است. رويكرد برنام هريزي شهري در ده ههاي اخير
در جهت انس ??ان محور نمودن فضاهاي شهري، افزايش قابليت پياده مداري آن ها، ارتقا سطح ايمني و
سلامت انسان است. پژوهش حاضر با هدف مقايسه حمل و نقل انسان محور و خودرو محور انجام شد و
محدود ههاي بزرگراه شهيد نواب صفوي و پياده راه 15 خرداد به لحاظ كالبدي، زيست محيطي، ترافيك و
دسترسي مورد بررسي و تحليل قرار گرفتند. اين پژوهش كاربردي، به لحاظ روش تطبيقي و در 4 مرحله
با بررسي مقالات، كتب، مطالعات انجام شده در اين زمينه و مصاحبه با استفاده كنندگان از اين فضاها انجام
شد. نتايج مطالعه حاكي از آن است كه محدوده بزرگراه شهيد نواب صفوي با توجه به طراحي خودرو
محور آن داراي معضلاتي است كه موجب افت كيفيت زندگي شده است. از طرفي پياده راه سازي خيابان
15 خرداد در ساليان اخير موجب افزايش رضايت تعداد زيادي از شهروندان و ارتقا كيفيت محيط شده
است. با توجه به اهميت و ضرورت انسان محور نمودن فضاهاي شهري، لازم است ضمن در نظر گرفتن
نيازها و خواست ههاي افراد و گروه هاي مختلف استفاده كننده از فضاها، با برنامه ريزي و طراحي صحيح
اقدام به ساماندهي فضاهاي شهري شود.
چكيده لاتين :
This study explored the nature of errors made by drivers when distracted versus not
distracted. Participants drove an instrumented vehicle around an urban test route both
while distracted (i.e. performing a visual detection task) and while not distracted. Two
in vehicle observers recorded the driving errors made and a range of other data were
collected, including driver verbal protocols, and video and vehicle data (speed, braking,
steering vehicle, etc). Classification of the errors revealed that drivers were significantly
more likely to make errors when distracted; although driving errors were prevalent even
when not distracted. Interestingly, the nature of the errors made by distracted drivers
did not differ substantially from those made by non-distracted drivers. Avenues for
broadening our understanding of the relationship between distraction and driving errors
are discussed along with the advantages of using a multi-method framework for studying
driver behavior.
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 22 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان