اثربخشي مداخله‌ي التقاطي (رويكرد‌هاي بازسازي شناختي، مهارت‌هاي مقابله‌اي شناختي و ايفاي نقش) بر اضطراب اجتماعي و ابراز وجود در دانشجويان دختر دانشگاه اصفهان

Effectiveness of Eclectic Intervention (Cognitive Restructuring, Cognitive Coping Skills and Role playing Approaches) on self-Assertiveness and Social Anxiety among Isfahan University Students

زمينه و هدف: افراد داراي اضطراب اجتماعي در موقعيت‌هاي اجتماعي ابراز وجود لازم را ندارند. به همين منظور هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان التقاطي (با رويكردهاي بازساخت دهي شناختي و مهارت‌هاي مقابله‌اي شناختي و ايفاي نقش) بر ابراز وجود و اضطراب اجتماعي دانشجويان بود. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع آزمايشي (طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل) مي‌باشد. نمونه‌ي هدف 32 نفر از دانشجويان بود كه با استفاده از نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي از بين 278 نفر از دانشجويان دانشگاه اصفهان انتخاب شدند. ابتدا دو پرسشنامه اضطراب اجتماعي و ابراز وجود بين دانشجويان توزيع شد؛ سپس از بين آن‌ها دانشجوياني كه داراي اضطراب اجتماعي و نمره‌ي پايين در مقياس ابراز وجود بودند، به‌طور تصادفي انتخاب و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايشي و كنترل جايگزين شدند. درمان التقاطي در بهار 1390 طي ده جلسه بر روي گروه آزمايش اجرا شد. پرسشنامه‌ي اضطراب اجتماعي و ابراز وجود در سه مرحله پيش‌آزمون،‌ پس‌آزمون و پيگيري يك ماهه تكميل شدند. براي تحليل داده‌ها از شيوه تحليل كواريانس استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج تحليل كواريانس بيانگر تفاوت معنادار اضطراب اجتماعي در بين گروه آزمايش و كنترل در دو مرحله‌ي پس‌آزمون و پيگيري و نيز تفاوت معنادار ابراز وجود بين گروه آزمايش و كنترل در دو مرحله پس‌آزمون و پيگيري بود. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي فوق مي‌توان نتيجه گرفت كه درمان التقاطي (با رويكردهاي بازساخت‌دهي شناختي و مهارتهاي مقابله‌اي شناختي و ايفاي نقش) مي‌تواند به عنوان يك روش مداخله‌اي مفيد جهت كاهش اضطراب اجتماعي و افزايش ابراز وجود به كار برده شود. واژگان كليد‌ي: درمان التقاطي، بازساخت دهي شناختي، مهارت‌هاي مقابله‌اي شناختي، اضطراب اجتماعي، ابراز وجود، ايفاي نقش

Background and Objective: People with social anxiety lack enough self-assertiveness. The main goal of this study was to investigate the effectiveness of eclectic intervention approaches such as cognitive restructuring, cognitive coping skills and role playing on social anxiety and self-assertiveness among female students of the University of Isfahan. Materials and Methods: This experimental study was fulfilled with two experimental and control groups. The target sample comprised 32 students who were selected by several stages of cluster sampling out of 287 students of University of Isfahan. Initially, 2 questionnaires consisting of social anxiety and self-assertiveness scale were distributed among the students. Then, students with social anxiety and low scores in self-assertiveness scale were randomly selected and assigned into experimental and control groups. Subsequently, 10 sessions of eclectic intervention in the spring of 2012 were implemented for the experimental group. Social anxiety scale and self-assertiveness scale were completed in 3 stages: pre-test, post- test and follow-up for one month. Results: Results of covariance analysis revealed significant differences concerning social anxiety in experimental and control groups throughout post-test and follow-up stages and significant differences regarding self-assertiveness in experimental and control groups in post-test and follow-up stages. Conclusion: Findings of this study suggest that eclectic intervention (Cognitive Restructuring, Cognitive coping skills and Role playing Approaches) can be exploited as a beneficial approach to increase self-assertiveness and decrease social anxiety in students. Keywords: Cognitive restructuring, Cognitive coping skills and role playing, Self-assertiveness, Social anxiety