The Development of Iranian Calendar: Historical and Astronomical Foundations

تحول گاهشماري ايراني: مباني تاريخي و اخترشناسي

گاهشماري رسمي ايراني يك گاهشماري خورشيدي است كه هم از نظر طول سال و هم از نظر نخستين روز سال نه بر قرارداد بلكه بر دو عامل طبيعي مبتني است: الف) لحظه عبور مركز خورشيد از نقطه اعتدال بهاري طي حركت ظاهري خورشيد به دور زمين؛ و ب) بازه زماني ميان دو عبور ظاهري متوالي مركز خورشيد از آن نقطه. اين دو عامل باعث شده است كه 1) آغاز گاهشماري ايراني آغاز سال خورشيدي طبيعي باشد، 2) طول سال آن طول سال خورشيدي باشد، و 3)طول ماه آن بسيار نزديك به زمان عبور خورشيد از صورت‌هاي فلكي متناظر در منطقه‌البروج باشد. نويسنده در اين مقاله نشان مي‌هد كه الف) مباحث مرتبط با اين امور از پيشينه تاريخي برخورداراند، و ب) محاسبات روزآمد كامپيوتري، بر پايه انتخاب سال اعتدالي (يعني 24219879/365 روز) به عنوان طول سال تقويمي، بهترين كبيسه‌بندي را به دست مي‌دهد. بدين‌سان،بر مبناي اسناد تاريخي، داده‌هاي اخترشناختي، و محاسبات رياضياتي، گاهشماري ايراني با بالاترين دقت ممكن استقرار مي‌يابد، كه اين امر جايگاه برجسته منحصر به‌فردي به گاهشماري ايراني در ميان همه گاهشماري‌ها مي‌بخشد.

The official Iranian calendar is a solar one that in both the length and the first day of its year is based not on convention, but on two natural (i.e. astronomical) factors: a) the moment of coincidence of the centre of the Sun and the vernal equinox during the Sun’s apparent revolution around the Earth; and b) the time length between two successive apparent passages of the Sun’s center across that point. These factors give this calendar the chance that 1) its beginning is the beginning of natural solar year, 2) its length is the length of solar year, and 3) the length of its months is very close to the time of the Sun’s passage across twelve signs of the Zodiac from Farvardin/Aries to Esfand/Pisces. In this paper it would be shown that a) discussions concerning these facts have their own historical backgrounds, and b) up-to-date computations, being based on choosing the tropical year (i.e. 365.24219879 days) as the length of the calendar year, give the best possible intercalation with its specific system of leap years. Thus, on the grounds of historical documents, astronomical data, and mathematical calculations, we establish the Iranian calendar with the highest possible accuracy, which gives it the unique exemplary place among all calendars.