اثر شدت فعاليت هوازي بر انرژي دريافتي، اشتها و هورمون هاي تنظيم كننده‌ي انرژي بدن در زنان جوان غير فعال

Effects of Aerobic Exercise Intensity on Energy Intake, Appetite and Energy-Regulating Hormones in Sedentary Young Women

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر فعاليت هوازي با شدت كم و زياد بر انرژي دريافتي، اشتها و هورمون‌هاي تنظيم كننده‌ي انرژي انجام شد. مواد و روش‌ها: 16 زن سالم غير فعال (سن 46/1±50/22 سال، قد 30/4±160 سانتي‌متر، وزن 25/4±83/57 كيلوگرم و درصد چربي بدن 79/1±26/28) به صورت تصادفي به دو گروه فعاليت با شدت كم (55% بيشينه ضربان قلب ذخيره به مدت 45 دقيقه)، و فعاليت با شدت زياد (75% بيشينه ضربان قلب ذخيره به مدت 30 دقيقه) تقسيم شدند. آزمودني‌ها به صورت تقاطعي متعادل، دو شرايط آزمايشي 5 روز كنترل (بدون فعاليت ورزشي) و 5 روز فعاليت را پشت سر گذاشتند. آزمودني‌ها غذاي مصرفي خود را در طول هر 5 روز وزن كرده، و در برگه‌ي روزانه ثبت نمودند. اشتهاي آزمودني‌ها هر روز صبح با مقياس ديداري ثبت گرديد. نمونه‌ي خون در صبح روز 6 در حالت ناشتا پس از شرايط كنترل و فعاليت اندازه‌گيري گرديد. يافته‌ها: تغيير معني‌داري در انرژي دريافتي مطلق و نسبي، هورمون گرلين و لپتين مشاهده نشد (05/0P > ). كاهش معني‌داري در غلظت انسولين (007/0P=) در گروه شدت كم مشاهده گرديد. ميل به خوردن (02/0P=) و تصور از خوردن (03/0P=) در گروه شدت زياد به طور معني‌داري افزايش يافت. زنان گروه شدت كم 23% و زنان گروه شدت زياد 14% از انرژي مصرفي فعاليت را با افزايش غذاي دريافتي جبران نمودند. نتيجه‌گيري: 5 روز فعاليت هوازي با شدت كم و زياد اثر معني‌داري روي تعادل انرژي زنان ندارد. بنابراين به زنان توصيه مي‌گردد براي كنترل وزن، همراه با ورزش رژيم غذايي خود را نيز كنترل نمايند.

Introduction: The purpose of this study was to investigate the effects of low and high intensity aerobic exercises on energy intake, appetite and energy-regulating hormones. Materials and Methods: Sixteen sedentary women (age 22.50±1.46 yr, height 160±4.30 cm, weight 57.83±4.25 kg, fat percent 28.26±1.79) were randomly divided into two groups, of low (55% MHRR for 45 min/day) and high (75% MHRR for 30 min/day) intensity. All subjects participated in two experimental durations, two days apart; five days control with no exercise, and five days exercise. Subjects dietary intakes were recorded using a food diary and self-weighed intakes during each of the five days. The visual analogue scale (VAS) was completed at each morning in a fasted state. Levels of acylated ghrelin, insulin, leptin, and glucose were measured in the morning on the 6th day in fasting status after control and exercise conditions. Results: No significant changes were found in absolute and relative energy intakes, level of acylated ghrelin and leptin between the two durations (p > 0.05). However, insulin concentration reduced significantly after the exercise duration in the low-intensity exercise group (p=0.007). Also, the desire to eat (p=0.02) and prospective food consumption (p=0.03) increased significantly during exercise days in the high-intensity exercise group. Exercise-induced energy deficits were compensated by 23% and 14% in low and high-intensity exercise groups respectively. Conclusion: Five consecutive days exercise with low and high intensities do not create a negative energy balance and it is recommended that women need to increase energy expenditure and decrease energy intake concurrently for weight control.