بررسي تاثير روش‌هاي گفتاردرماني همراه با درمان شناختي-رفتاري بر كاهش شدّت لكنت افراد بالاي 18 سال مبتلا به لكنتِ شهر اصفهان

Examine the Influence of Speech Therapy with Cognitive Behavior Therapy on Reducing the Severity of Stuttering In Stuttering Patients of 18 Years Old And Above In the City of Isfahan

چكيده مقدمه: لكنت فقط يك مشكل گفتاري نيست. لكنت اختلالي است كه سرتاسر جسم و روان فرد را در بر مي‌گيرد. براي رسيدن به درمان كامل بهتر است علاوه بر توجه به نارواني‌هاي گفتار به جنبه‌هاي روان‌شناختي فرد هم توجّه شود و براي آن برنامه‌ريزي صورت گيرد. هدف از انجام اين پژوهش بررسي تاثير «گفتاردرماني همراه با درمانِ شناختي-رفتاري» بر كاهش شدّت لكنت افراد بالاي 18 سال مبتلا به لكنت در شهر اصفهان مي‌باشد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي و طرح پيش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه كنترل است. گروه نمونه 24 نفر از افراد مبتلا به لكنت مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي دولتي گفتاردرماني شهر اصفهان بود. جهت تشخيص شدّت لكنت در نمونه‌ها از آزمون شدّت لكنت (SSI4) استفاده شد. آزمودني‌ها پس از انجام پيش‌آزمون به صورت كاملاً تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايش 10 جلسه گفتاردرماني و 10 جلسه درمانِ شناختي رفتاري دريافت كرد. سپس، از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد. جهت تجزيه و تحليل آماري، از آزمون تحليل كوواريانس و آزمون غيرپارامتريك يومان-ويتني استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج تحليل داده‌ها نشان داد كه گفتاردرماني همراه با درمان شناختي- رفتاري بر كاهش شدّت لكنت تاثير معني‌داري داشته است (001/0= p). نتيجه‌گيري: گفتاردرماني همراه با درمان شناختي-رفتاري بر كاهش شدّت لكنت موثر است. كليد واژه‌ها: گفتاردرماني، درمان شناختي رفتاري، لكنت، بزرگسال

Abstract Introduction: The purpose of this research is to examine the influence of "speech therapy with cognitive behavior therapy" on reducing the severity of stuttering amongst stuttering patients of 18 years old and above in the city of Isfahan. Materials and Methods: The study used a quasi-experimental design with pretest - posttest control group. The sample group included 24 people suffering from stuttering who attended public speech therapy clinics of Isfahan. For the diagnosis and severity of stuttering, stuttering severity instrument (SSI4) was used. After doing the pre-test, subjects were placed into one experimental group of speech therapy with cognitive behavior therapy and one control group. Speech therapy for this research included ten 45-minutes sessions which was done for each individual subject and cognitive behavior therapy included ten 90-minutes group sessions. After finishing the therapy sessions, the post-test was done. In analyzing the data, Analysis of Covariance & Mann-Whitney U test were deployed. Results: Data analysis showed that speech therapy with cognitive behavior therapy has a significant impact on reducing the severity of stuttering. Conclusion: speech therapy with cognitive behavior therapy is effective in reducing stuttering. Keywords: Unstable ankle, Ankle orthosis Postural control index، Balance control