بررسي اثر انواع بريس بر روي شاخص‌هاي تعادلي در واليباليست هاي داراي مچ پاي ناپايدار درجه يك و دو

The Emmidiate Effect of Different Types of Common Ankle Orthosis on Balance Indexes: A Study on volleyball players with unstable ankle grade I and II

چكيده مقدمه: هدف از اين تحقيق بررسي اثر سه نوع بريس ) نيوپريني ،ايركست و بنددار) بر روي شاخص‌هاي تعادلي در واليباليست هاي داراي مچ پاي ناپايدار درجه يك و دو مي‌باشد. مواد و روش‌ها: تحقيق از نوع پژوهشي اصيل مي باشد. آزمودني هاي اين تحقيق 15 واليباليست مرد در دامنه سني 18 تا 25 سال باحداقل 3 سال سابقه بازي و داراي مچ پاي ناپايدار درجه 1 و2 بودند. در طول مراحل تحقيق چهار بار(بدون بريس ، بريس نيوپريني،بريس بنددار ، و بريس ايركست) آزمون تعادل توسط دستگاه تعادلي بايودكس (تست تعادل ورزشكاران بر روي يك پا در سطح دشواري12) صورت گرفت. داده‌هاي تحقيق با استفاده از روش آماري آناليز اندازه‌هاي مكرر يك‌طرفه تجزيه و تحليل شد و سطح معني داري 95/0 با آلفاي كوچكتر يا مساوي 05/0استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ميزان شاخص كلي ثبات هنگام بكارگيري هر سه نوع بريس در مقايسه با شرايط عدم استفاده از بريس كاهش معني-داري دارد، يا به عبارتي هر سه نوع بريس باعث بهبود تعادل مي‌شوند. هنگام مقايسه سه نوع بريس، بريس نيوپريني بهتر از دو نوع بريس ديگر عمل كرد. ولي در مقايسه دو نوع بريس بنددار و ايركست اختلاف معني‌داري بين اين دو مشاهده نشد. به عبارتي در بهبود تعادل بريس نيوپريني بهتر از بريس ينددار و ايركست عمل مي كند. اگرچه بريس بنددار تا حدودي بهتر از ايركست عمل مي كند اما اين دو نوع بريس در بهبود تعادل اختلاف معني دار با همديگر نمي باشد. نتيجه‌گيري: : با استفاده از يافته هاي موجود مي‌توان از بريس به عنوان روشي مناسب جهت بهبود تعادل در افراد داراي مچ پاي ناپايدار و جهت پيشگيري از آسيب‌هاي ليگاماني استفاده كرد و براي افراد داراي ناپايداري درجه يك و دو استفاده از بريس نيوپريني مي تواند نتايج بهتري نسبت به استفاده از دو نوع بريس ديگر داشته باشد. كليد واژه‌ها: مچ پاي ناپايدار ، بريس مچ پا،شاخص‌هاي تعادل ، كنترل تعادل

Abstract Introduction: The purpose of this study was investigate the effect of Neoprene ،lace-up and Aircast ankle orthosis on balance indexes of volleyball players with unstable ankle degree I and II. Materials and Methods: Thid article is original. Fifteen men volleyball players with unstable ankle grade I and II were recruited (18-23 years). They had at least 3 years experience of playing in different volleybal leagues. Four testing conditions included a no orthosis, Neoprene ankle orthosis, lace-up ankle orthosis, and Aircast ankle orthosis. Postural control test (single leg stability testing in difficult level of 12) was performed by Biodex Balance System. Data were analyzed using descriptive statistics and one-way repeated measures at the significance level of %95 or ? ?0/05. Results: Data analyses showed that the overall index of postural control had a significant decrease while applying either types of ankle orthoses. According to the obtained results, all three types of ankle orthoses s could improve postural control (P < .05). Neoprene ankle orthosis was more efficient than lace-up and Aircast ankle orthoses (P < .05). Although the lace-up orthosis was more effective than Aircast ankle orthosis in ankle stability, but the difference was not prominently significant (P > .05). Conclusion: In athletes with unstable ankle, all three types of ankle orthosis , could prevent ankle sprain via improving the postural control index. Especially in volleyball players with unstable ankle grade I and II , Neoprene ankle support was more effective than other types of ankle orthosis. Keywords: Unstable ankle, Ankle orthosis Postural control index, Balance control