مقايسه نتايج آزمون فاصله در نويز در افراد بزرگسال با شنوايي هنجار و مبتلا به كم‌شنوايي انتقالي

Comparison of Gaps in noise test (GIN) in adults with normal and conductive hearing loss

چكيده مقدمه: كم‌شنوايي انتقالي سبب كاهش و تاخير انتقال صدا در گوش مياني مي‌شود. اين مسيله مي‌تواند انواعي از اختلالات پردازش شنوايي مركزي را ايجاد كند كه حتي پس از درمان مشكلات سيستم شنوايي محيطي هم‌چنان باقي بماند. يكي از جنبه‌هاي پردازش شنوايي مركزي، پردازش زماني است كه نقش مهمي در درك گفتار دارد و شامل تفكيك، ترتيب، تجمع و پوشش زماني است. در اين مطالعه به منظور بررسي اثر كم‌شنوايي انتقالي بر توانايي تفكيك زماني از آزمون فاصله در نويز استفاده شده است. مواد و روش?ها: پژوهش توصيفي-تحليلي غير مداخله‌اي حاضر روي 13 فرد با كم‌شنوايي انتقالي دوطرفه مختصر تا متوسط و 13 فرد با شنوايي هنجار در محدوده سني50-20 سال با شرايط جنسي و سني مشابه انجام گرفت. سپس آستانه تقريبي و درصد پاسخ‌هاي صحيح آزمون فاصله در نويز با آزمون‌هاي من‌ويتني و ويلكاكسن بين دو گروه مقايسه شد. يافته‌ها: اثري از جنسيت و گوش آزمايشي بر نتايج آستانه تقريبي و درصد پاسخ‌هاي صحيح در دو گروه ديده نشد (05/0p > ). در حالي‌كه گروه مبتلا به كم شنوايي انتقالي آستانه تقريبي بالاتر (003/0p=) و درصد پاسخ‌هاي صحيح كمتري نسبت به گروه با شنوايي هنجار (گوش راست 006/0p= و گوش چپ000/0p=) كسب كردند. نتيجه‌گيري: افزايش آستانه تشخيص فاصله و كاهش درصد پاسخ‌هاي صحيح در گروه مبتلا به كم‌شنوايي انتقالي نشان‌دهنده اثر كم‌شنوايي انتقالي بر فعاليت بخشي از مسير سيستم شنوايي مركزي و كاهش توانايي تفكيك زماني شنوايي است. كليد واژه‌ها: كم‌شنوايي انتقالي، آزمون فاصله در نويز، تفكيك زماني

Introduction: Conductive hearing loss attenuates and delays sound transmission in the middle ear. It can lead to a variety of central auditory processing disorders which may persists even after the elimination of peripheral auditory system problems. Temporal processing, an aspect of central auditory processing, is important for understanding speech and involves temporal resolution, temporal ordering, temporal integration and temporal masking. This study aimed at assessing the effects of conductive hearing loss on the ability temporal resolution using the Gap In Noise test (abbreviated hereafter as GIN). Materials and Methods: This noninvasive analytic-prescriptive study was conducted on 13 persons with bilateral slight to moderate conductive hearing loss and 13 persons with normal hearing. Their age ranged from 20 to 50 years and they were matched for age and sex condition. Approximate threshold and percent of correct answers in GIN test obtained, then analyzed with nonparametric Mann-Whitney and Wilcoxon tests for between-group comparisons. Results: There was no meaningful difference in approximate threshold and percent of correct answers between two gender and the tested ear in each group (p > 0.05). The mean approximate threshold of people with conductive hearing loss was significantly (P=0.003) higher than that of the normal group and, as expected, the mean percent of correct answers was lower than normal group (right ear P=0.000, left ear P=0.000). Conclusion: Increasing approximate threshold and decreasing the percent of correct answers, the conductive hearing loss has an adverse effect on some parts of central auditory pathway and reduces the ability of temporal resolution. Keywords: conductive hearing loss, Gaps in noise (GIN) test, temporal resolution