نرو-آكوپيشن: ديدگاه سامانه پوياي غيرخطي به مكانيسم عصبي مغز

Neuro-occupation: A nonlinear dynamical system perspective to the brain’s neural mechanism

چكيده مقدمه: «نرو-آكوپيشن» يكي از جديدترين مدل‌هاي مطرح در كاردرماني است. ماهيت اين مدل بر اساس هم‌زيستي و بر هم‌كنش پويا بين عملكردهاي سامانه عصبي مغز و اشتغال فرد در كار هايش استوار است. نرو-آكوپيشن ديدگاهي كل‌گرا و آميزه‌اي از نروساينس و كار است. بر اين اساس مغز انسان سامانه پيچيده سازش پذير و خودساماندهي تلقي مي‌گردد كه از طريق كارهاي انجام گرفته توسط فرد و به هدف دستيابي به عملكرد ايده‌آل بايد با محيط اطرافش در ارتباط باشد. در مقاله حاضر به تفصيل به معرفي «نرو-آكوپيشن» پرداخته مي‌شود. به جهت نشان دادن اينكه چگونه اين مدل در مقايسه با ساير مدل‌هاي كاردرماني، راهنماي ايجاد تفكري متفاوت نسبت به مراجعان است رفتارهاي يك بيمار افسرده مبتلا به ديابت با استفاده از اصول آن آناليز شده است. از آنجايي كه مطالعات پيرامون مدل نرو-آكوپيشن در مراحل مقدماتي و اساساً بنيادي مي‌باشد و تاكنون هيچ مورد مطالعه كاربردي اعم از تجربي و يا مشاهده‌اي در اين زمينه صورت نگرفته است. مواد و روش‌ها: روش اتخاذ شده در مقاله حاضر به صورت مروري روايتي (narrative review) و به هدف معرفي مدل جديد نرو-آكوپيشن در كاردرماني بوده است. يافته‌ها: ساختار مدل نرو-آكوپيشن بر مبناي ارتباط تنگاتنگي است كه بين فرآيندهاي نرولوژيكي و كار فرض شده است. اجزاي مدل شامل سه سطح «قصد»، «معنا» و «درك» نشان مي‌دهند كه چگونه كاركرد سامانه عصبي مغز از طريق يافتن معنا در حين مشاركت فرد در كارهاي هدفمند منجر به ساماندهي رفتار وي به شكل بروز رفتارهايي انطباقي مي‌شود به طوري‌كه او را قادر به مقابله با چالش‌هاي زندگي مي‌كند. نتيجه‌گيري: مدل «نرو-آكوپيشن» براي قشر گسترده‌اي از بيماران با تشخيص‌هاي متنوع كارآيي دارد. بنابراين با در نظر گرفتن پديده خودساماندهي در كاركردهاي سامانه عصبي مغز مي توان از مراجع انتظار داشت كه از مراحل «قصد»، «معنا» و «درك» گذر كند. كليد واژه‌ها: سامانه پوياي غيرخطي، نرو-آكوپيشن، نروساينس، آكوپيشن، مغز

Abstract Introduction: Neuro-occupation is one of the newest models in Occupational Therapy (abbreviated hereafter as OT). The nature of this model is based on the coexistence and dynamic interactions between brain’s neural system functions and engagement of an individual in occupations. The neuro-occupation model holistically views an individual as a blending of neuroscience and occupation. The human brain is perceived to be a self-organized, complex and adaptive system, which in order to achieve the ideal performance, must be in connection with the environment through occupations carried out by the individual. Materials and Methods: This paper introduces concepts and principles of the model in detail. Applying principles of this model, the behavior of a client with depression and diabetes was reviewed to demonstrate how this model guides thinking about the client differently when compared to other OT models. Since the studies adopting the model are in preliminary and basic stages and no experimental or observational studies have been made in this area to date, this article was a narrative review by which the neuro-occupational model in OT was introduced. Results: The structure of neuro-occupation model is based on the close relationship between neurological processes and occupation. The three stages of the model i.e. «Intention», «Meaning» and «Perception», show how the function of the brain’s neural system, through finding the meaning while participating in purposeful occupations, regulates emergence of new adaptive behaviors hence enabling the individual to cope with his/her life’s challenges. Conclusion: This model is applicable to a wide range of clients with diverse diagnoses. Therefore, with regards to the self-organization phenomena within the brain’s neural system functions, clients can be expected to pass through the distinct stages of Intention, Meaning and Perception. Keywords: Nonlinear dynamical system, Neuro-occupation, Neuroscience, Occupation, Brain