مقايسه تاثير تمرينات استقامتي و مقاومتي بر مقادير سرمي واسپين و آديپونكتين در مردان ميانسال چاق

The comparison of between endurance and resistance training on vaspin and adiponectin in obese middle-age men

واسپين و اديپونكتين از جمله اديپوسايتوكان هاي پپتيدي مترشحه از بافت چربي هستند كه در پاتوژنز چاقي و اختلالات همراه با آن نقش دارند. پژوهش حاضر تاثير تمرينات استقامتي و مقاومتي را بر سطح سرمي واسپين، اديپونكتين و شاخص مقاومت به انسولين در مردان چاق كم تحرك مورد مطالعه قرار داده است. بدين منظور 30 مرد چاق غيرفعال به ترتيب با ميانگين و انحراف استاندارد سن و شاخص توده بدن 02/3 04±/51 و 16/1± 71/30 در سه گروه استقامتي، مقاومتي و كنترل در 12 هفته برنامه تمرينات مقاومتي (75-50% يك تكرار بيشينه) و استقامتي دويدن (HRmax75-50%)، سه جلسه در هفته شركت كردند. شاخص هاي آنتروپومتريك، سطوح واسپين و اديپونكتين سرم و HOMA-IR قبل و بعد از اجراي تمرينات اندازه گيري شد. نتايج نشان داد تغييرات سطح سرمي اديپونكتين و واسپين پس از 12 هفته تمرين استقامتي و مقاومتي در مقايسه با گروه كنترل تفاوت معناداري داشت (002/0=Padiponectin, 001/0=Pvaspin). آزمون t زوجي نشان داد در گروه استقامتي سطوح اديپونكتين (25/4?، 002/0=P) افزايش و واسپين سرم (26/16% ،001/0=P) و HOMA-IR (45/5% ،003/0=P) كاهش معنادار يافتند. كليه شاخص هاي جسماني مورد بررسي نيز تنها پس از اجراي تمرينات استقامتي كاهش معنادار داشت (05/0 > P). همچنين رابطه معناداري بين تغييرات اديپونكتين سرم با تغييرات وزن (03/0P=) و تغييرات شاخص توده بدن (05/0P=) در گروه استقامتي مشاهده شد ولي بين تغييرات غلظت واسپين با هيچ يك از متغيرهاي مورد بررسي رابطه معناداري مشاهده نشد. از سوي ديگر در گروه مقاومتي تغيير معناداري در اديپونكتين ايجاد نشد ولي در مقادير واسپين و شاخص هاي آنتروپومتريكي تغيير معناداري مشاهده شد. هر چند كه درصد تغييرات بسيار كمتر از گروه استقامتي بود و تغييرات واسپين و اديپونكتين در گروه مقاومتي با شاخص هاي آنتروپومتريكي و مقاومت انسوليني رابطه معناداري نداشت. بنابراين به نظر مي رسد احتمالاً تمرينات استقامتي در مقايسه با تمرينات مقاومتي در كاهش سطوح واسپين و افزايش اديپونكتين سرم در مردان چاق موثرتر است.

vaspin and adiponectin, adipose tissue-derived adipocytokines, play a substantial role in the pathogenesis and complications of obesity. This study examined the effects of resistance (R) and endurance (E) training on serum vaspin and adiponectin levels and HOMA-IR in sedentary obese men. Participants included 30 (10 control, 10 RT and 10 ET) obese men studied before and after 12 weeks of RT (50-75% of 1RM) and ET (50-75% of HRmax), 3 days/week. leptin and adiponectin levels, HOMA-IR and anthropometric measurements were assessed at baseline and after last session. Both vaspin (P=0.001) and adiponectin (P=0.002) levels changed significantly following 12 weeks of endurance and resistance training in comparison to control group. There was significant increase in adiponectin level (P=0.002, 4.25%) and vaspin concentration (P=0.001, 16.26%), HOMA-IR (P=0.003, 5.45%) and the entire anthropometric measured, reduced significantly in ET group. Although Pearson correlation showed significant correlation between the alterations of adiponectin and values of weight (P=0.03) in endurance group and BMI (P=0.05) after endurance training, significant correlation did not exist between alterations of vaspin concentration and changed values of indices assessed neither in endurance nor resistance groups. Endurance training versus resistance training cause of decrease of vaspin and increase of adiponectin concentrations and metabolic profile in sedentary obese men.