ارزيابي بهبود درصد آبستني در ميش هاي نژاد لري بختياري با استفاده از هورمون هاي eCG و اكسي توسين

Evaluation of conception rate improvment in Lori-Bakhtiari ewes using eCG and oxytocin hormones

هدف از اين مطالعه ارزيابي اثر هورمون هاي eCG و اكسي توسين بر ميزان بروز فحلي و درصد آبستني ميش هاي نژاد لري بختياري در فصل توليدمثلي بود. در اين مطالعه از 84 ميش سه تا چهار ساله نژاد لري بختياري با ميانگين وزني 5/2±56 كيلوگرم استفاده شد. ميش?ها به مدت 12 روز سيدرگذاري شدند و هنگام سيدربرداري به سه گروه مساوي (28=n) تقسيم شدند و به ترتيب صفر، 400 و 500 واحد هورمون eCG دريافت نمودند. قبل از تلقيح هر يك از گروه ها به دو زيرگروه (14=n) تقسيم شده و به يكي از زيرگروه ها 100 واحد اكسي-توسين تزريق شد و زيرگروه ديگر اكسي توسين دريافت نكرد. ميزان باز شدن سرويكس با ميزان نفوذ پيپت تلقيح مصنوعي در سرويكس قبل و بعد از تزريق اكسي‌توسين اندازه‌گيري شد. ميش ها 54 ساعت پس از سيدربرداري تلقيح شدند و درصد آبستني 50 روز پس از تلقيح با استفاده از سونوگرافي ارزيابي شد. نتايج اين مطالعه نشان داد استفاده از هورمون eCG سبب بهبود نرخ فحلي نسبت به گروه شاهد (56/78 در مقابل 85/42 درصد، 05/0P < ) شده است. ولي اثر هورمون اكسي توسين بر بروز فحلي معني دار نبود (50 در مقابل 85/42 درصد، 05/0P > ). اكسي توسين سبب باز شدن سرويكس در ميش هاي دريافت كننده اكسي توسين شد (09/88 در مقابل 9/11 درصد، 05/0P < ). تزريق هورمون eCG سبب افزايش درصد آبستني ميش ها شد (14/57 در مقابل 28/14درصد، 05/0P < ) و همچنين درصد آبستني در ميش هاي دريافت كننده اكسي توسين نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (85/42 در مقابل 28/14 درصد، 05/0P < ). ميزان دوز هورمون eCG تاثيري در افزايش درصد آبستني نداشت (14/57 درمقابل 14/57 درصد بدون استفاده از اكسي توسين و 42/71 در مقابل 57/78 درصد با استفاده از اكسي توسين، 05/0 < P). تمايل به افزايش ميزان آبستني در ميش?هايي كه هورمون eCG و اكسي‌توسين را دريافت كرده بودند مشاهده شد (99/74 در مقابل 14/57 درصد، 1/0P < ). استفاده از هورمون eCG به همراه اكسي توسين سبب بهبود درصد آبستني در ميش?هاي نژاد لري بختياري در فصل توليدمثلي مي شود.

The aim of this study was to determine the effect of eCG and oxytocin (OT) on heat and pregnancy rate of Lori-bakhtiari ewes during breeding season. Eighty four ewes, 3 to 4 years old, 65±2.5 kg weight, were received CIDR for 12 days, and at the time of CIDR removal assigned into 3 groups in which received 0, 400 and 500 IU eCG, respectively. Before artificial insemination, the groups divided into 2 subgroups and one of each 2 subgroups received OT (100 IU) intramuscularly. Fifty four hours after CIDR removal the ewes were inseminated and conception rate were recognized via ultrasonography 50 days after artificial insemination. The result of this study showed that eCG injection improves heat rate in comparison to control (78.56 % vs 42.85 %, P < 0.05). But OT had no effect on heat rate (50% vs42.85 %, P > 0.05). Cervical penetration was higher (88.09% vs 11.90 %, P < 0.05) in ewes received OT. Administration of eCG increased conception rate (57.14 % vs 14.28 %, P < 0.05). The ewes received OT injection had higher conception rate then control group (42.85% vs 14.28%, P < 0.05). The dose of eCG had no effect on pregnancy rate increasement (57.14 % vs 57.14 % without OT and 71.42 % vs 78.57 % with OT, P > 0.05). The ewes received eCG and OT had a tendency to higher conception rate (74.99% vs 57.14 %, P < 0.1). In conclusion, eCG and OT injection improved conception rate in CIDR synchronized Lori-Bakhtiari ewes during breeding season.