تاثير اجراي برنامه پيير منتورينگ بر عوامل تنش زاي محيط باليني دانشجويان پرستاري

The Effect of Peer-Mentoring Program on Nursing Students’ Clinical Environment Stressors

چكيده زمينه و هدف: دوره آموزش باليني، تنش‌زاترين دوره در آموزش پرستاري محسوب مي‌شود. يكي از روش‌هايي كه در سال‌هاي اخير جهت ارتقا آموزش باليني پرستاري مورد توجه قرار گرفته و در مورد جنبه هاي مختلف آن از جمله تاثير بر استرس تحقيقاتي انجام گرفته، منتورينگ مي‌باشد. هدف اين مطالعه بررسي تاثيراجراي برنامه پييرمنتورينگ بر ميزان عوامل تنش‌زاي محيط باليني دانشجويان پرستاري دانشكده پرستاري آبادان بود. روش بررسي: در اين مطالعه موردـ شاهدي، تمامي ‌دانشجويان ترم دوم پرستاري(40 نفر)، كه از نظر سن، جنس و معدل همگن بودند، به طور تصادفي دردوگروه مورد(19نفر) و شاهد(21 نفر) وارد مطالعه شدند. هر دو گروه تحت راهنمايي مربي مربوطه دوره كارآموزي خود را سپري كردند. در گروه آزمون به ازاي هر 4-3 دانشجوي ترم دوم، يك دانشجوي ترم 6 به عنوان منتور يا راهنما به همراه مربي مربوطه هدايت و حمايت از دانشجويان ترم دوم را در انجام مهارت‌هاي اصول و فنون پرستاري به عهده داشتند. ابزارگردآوري داده‌ها، پرسشنامه اطلاعات فردي و فرم بررسي تجربه باليني بود. داده‌ها با آزمون‌هاي تي زوجي، تي دو نمونه‌اي مستقل و مجذور كاي تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: بين ميانگين نمره عوامل تنش‌زا قبل و بعد از اجراي برنامه در هر دو گروه اختلاف معني‌دار ديده شد(01/0=p). اختلاف تفاضل ميانگين عوامل تنش‌زاي محيط باليني دانشجويان دو گروه مورد و شاهد معني‌دار نبود(99/0=(p. نتيجه‌گيري : برنامه پييرمنتورينگ در كاهش عوامل تنش زاي محيط باليني دانشجويان تاثير نداشت.

Background & aim: Clinical training in nursing education is one of the most stressful experiences. Mentoring is a method that has been considered and different aspect of it such as effect on stress is argued. The present study is conducted to evaluate the effect of Peer-Mentoring program on Abadan College of nursing students in 2010-2011. Methods: In this Case-Control study, all second semester nursing students (n = 40) who were matched for age, gender, and GPA were divided in two case and control groups randomly (patients 19 and controls 21). Both groups spent their apprenticeship under the guidance of the instructor. In the case group, a 6th semester nursing student was assigned to 3-4 per second semester nursing student and, took the role of guiding and supporting them. The instruments for data collection were an individual characteristic form, and clinical experience assessment form. Pre- and post-tests were performed and the data analyzed using the SPSS 17 software. . Results: There was a significant difference between stress scores before and after of the intervention in both groups (p=0.00). Mean difference of clinical environment stress factors in two groups were not statistically significant (p=0.99). Conclusions: Peer-mentoring program is not significant effective on clinical environment stress reduction. Key Words: Nursing Education, Peer Mentoring, Clinical Environment Stressors