شناسايي نشانگرهاي ريزماهواره پيوسته با ژن هاي مقاومت به بلايت فوزاريومي سنبله در گندم

Identification of Microsatellite Markers Linked to Fusarium Head Blight Resistance Genes in Wheat

به منظور شناسايي نشانگر‌هاي مولكولي پيوسته با ژن‌هاي كنترل‌كننده مقاومت به بلايت فوزاريومي سنبله در گندم، جمعيت‌هايF3:4 وF3:5 حاصل از تلاقي دو والد فلات (حساس) و سوماي3 (مقاوم) طي دو سال، در شرايط مزرعه و تحت آلودگي مصنوعي، مورد ارزيابي فنوتيپي قرار گرفتند. توسعه بيماري به وسيله سطح زير منحني پيشرفت آلودگي اندازه گيري شد. چند شكلي والدين با استفاده از 170 جفت آغازگر ريزماهواره بررسي شد و از 41 آغازگر چندشكل در بين والدين، براي ارزيابي 138 فرد از جمعيت F3:4 استفاده شد. بررسي نتايج فنوتيپي نشان داد كه والدين و جمعيت‌هاي درحال تفكيك در مقاومت به بيماري، داراي اختلاف‌هاي معني‌دار بودند. بهترين تفكيك براي مقاومت در 22 تا 26 روز پس از آلودگي اوليه مشاهده شد. با استفاده از تجزيه مولكولي، دو QTL مرتبط با مقاومت به بيماري، بر روي بازوي كوتاه كروموزوم‌ هاي 3B و 5B در جمعيت مورد ارزيابي شناسايي شدند كه مجموعاً 16 درصد از تغييرات سطح زير منحني پيشرفت آلودگي را توجيه كردند.

In order to identify the molecular markers Linked to Fusarium head blight resistance genes in wheat, F3:4 and F3:5 populations derived from crossing between cv. Falat (susceptible) and cv. Sumai3 (resistant) were evaluated, during two years in farm conditions, under artificial infection. Disease development was measured by area under the disease progress curve (AUDPC). The parental polymorphism was assessed using 170 SSR primer pairs. The 41 polymorphic primer pairs were selected for genotyping of F3:4 individuals. The phenotypic results indicated that, parents and the segregating populations had significant differences for FHB resistance. The best segregation for the resistance was observed in 22 to 26 days after the initial infection. The results of molecular analysis indicated 2 QTLs related to disease resistance, on short arms of 3B and 5B chromosomes, explained 16 % of the phenotypic variation for AUDPC.