عنوان مقاله :
مطالعه دوره دفع ويروس در سگهاي مبتلا به اسهال پاروويروسي
عنوان فرعي :
A study on the duration of virus shedding in diarrheic dogs suffering from Canine Parvovirus
پديد آورندگان :
مصلينژاد، بهمن نويسنده استاديار گروه علوم درمانگاهي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه شهيد چمران اهواز Mosallanejad , B. , قربانپورنجف آبادي، مسعود نويسنده , , آويزه، رضا نويسنده دانشيار گروه علوم درمانگاهي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه شهيد چمران اهواز Avizeh , R. , رونق، علي نويسنده دانشگاه شهيد چمران اهواز,دانشكده دامپزشكي ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1388 شماره 24
كليدواژه :
سگ , ايمونوكروماتوگرافي , دفع ويروس , اسهال , پاروويروس
چكيده فارسي :
يكي از شايعترين علل اسهال حاد هموراژيك در سگها، پاروويروس تيپ 2 ميباشد. اين مطالعه جهت تعيين دوره دفع ويروس در سگهاي مبتلا به اسهال پاروويروسي انجام گرديد. بررسي اخير در طول سالهاي 86-1384 از بين سگهاي ارجاعي به بيمارستان دامپزشكي اهواز و بر روي 20 قلاده سگ اسهالي كه از نظر ابتلا به پاروويروس (تحت تيپهاي 2a يا 2b) تاييد شده بودند، صورت گرفت. روش ايمونوكروماتوگرافي، جهت تشخيص قطعي بكار برده شد. سگهاي تحت مطالعه به 2 گروه سني (كمتر و بيشتر از 6 ماه)، 4 نژاد مختلف (ترير، ژرمن شفرد، دوبرمن پينچر و مخلوط) و بر اساس علايم باليني به 2 گروه (اسهال هموراژيك و غير هموراژيك)، تقسيمبندي شدند. ميانگين دوره دفع ويروس در نژادهاي ترير، ژرمن شفرد، دوبرمن پينچر و مخلوط به ترتيب 75/3 - 33/4 - 66/4 و 4 روز بعد از عفونت بود. ميانگين كلي در تمام نژادها نيز 17/4 روز بدست آمد. بر اساس آزمون آماري ANOVA، تفاوت معنيداري بين جنس، سن و نژادهاي مختلف از نظر دوره دفع ويروس بدست نيامد (P > 0.05).
با اين وجود، عفونت به طور قابل توجهي در سگهاي داراي اسهال هموراژيك بيشتر بود و ميزان آن 85% (17 تا از 20 مورد) بود (P < 0.05). تابلوي خوني نيز در بيشتر سگهاي مبتلا به پاروويروس به صورت لكوپني، لنفوپني و نوتروپني بود. اين مطالعه نشان داد كه دفع پاروويروس در سگهاي اسهالي، حداقل 3 و حداكثر7 روز پس از عفونت ادامه دارد.
چكيده لاتين :
Canine parvovirus type 2 (CPV-2) is one of the most common viruses responsible for acute hemorrhagic enteritis in dogs. This study was performed to determine the duration of virus shedding in affected dogs to Parvovirus diarrhea. The present survey was accomplished on 20 diarrheic dogs that had been affected to Canine Parvovirus (subtype 2a or 2b) in referred dogs to Veterinary Hospital of Ahvaz between 2005 and 2007. Immunochromatography assay was used for final diagnosis. The studied dogs were divided into two age groups ( < 6 months and > 6 months), four different breeds (Terriers, Germanshepherds, Doberman pinschers and Mixed breeds) and based on clinical signs into two group (hemorrhagic and non-hemorrhagic diarrhea). Mean of the duration of virus shedding in affected breeds of Terriers, Germanshepherds, Doberman pinschers and Mixed breeds were 3.75 – 4.33 – 4.66 and 4 days post-infection respectively. The total mean was 4.17 days between all of the breeds. Statistical analysis (ANOVA) showed that there were no significant differences between different sexes, age groups and between breeds due to virus shedding (P > 0.05). Nevertheless, infection was significantly higher in hemorrhagic diarrheic dogs (85%; 17 of 20) (p < 0.05). CBC in most of dogs affected by parvovirus infection showed leucopenia, lymphopenia and neutropenia. This study indicated that virus shedding in the affected dogs was at least 3 days and extremely 7 days after infection.
عنوان نشريه :
دامپزشكي ايران
عنوان نشريه :
دامپزشكي ايران
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 24 سال 1388
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان