ارزيابي كارايي پيچ پديكولار در درمان شكستگي هاي ناپايدار بخش فوقاني و مياني فقرات سينه اي

Evaluation of Pedicular Screw Efficiency in the Treatment of Unstable Upper and Middle Thoracic Spine Fractures

سابقه و هدف: شكستگي هاي ناپايدار بخش فوقاني و مياني فقرات سينه اي (T1 تا T10) يك چالش درماني است، به اين دليل كه اولاً اين شكستگي ها با صدمات ساير اعضا همراه مي باشند ثانياً اين شكستگي ها به وفور همراه با ضايعات نخاعي مي باشند. به رغم اين اهميت، كمتر در مورد آن تحقيق شده است. روش هاي مختلف جراحي براي درمان اين شكستگي ها گزارش شده است كه البته فايده اصلي عمل جراحي در اين بيماران حفظ قرارگيري ساجيتال و كورونال مهره ها و برداشتن فشار از روي نخاع است. اين مطالعه به نتايج عمل جراحي با استفاده از پيچ پديكولار در اين بيماران پرداخته است. مواد و روشها: در اين مطالعه نيمه تجربي 16 بيمار (14مرد و 2زن) با ميانگين سني 31 سال (17 تا 63 سال) كه دچار شكستگي ناپايدار در بخش فوقاني و مياني فقرات سينه اي (T1 تا T10) بوده و در طي 3 سال (1388 تا1390) تحت عمل جراحي قرار گرفته اند، بررسي شدند. در تمام بيماران از پيچ هاي چند محوري (پلي اگزيال) پديكولار دو تراز بالا و دو تراز پايين محل شكستگي استفاده شده است. ميانگين دوره پي گيري (فالو آپ) بيماران 16 ماه (9 تا 22ماه) بوده است. ارزيابي راديولوژيك بيماران با بررسي كليشه هاي راديوگرافيك قبل و بعد از عمل جراحي انجام شد كه ميزان قوز (كيفوز) و آنتروليستزيس (جابجايي رو به جلوي مهره) با مقايسه اين كليشه ها محاسبه شده است. ارزيابي ميزان آسيب نخاع قبل از عمل و ميزان بهبودي نخاع بعد از عمل جراحي توسط تقسيم بندي آسيا (American Spinal Injury Association=ASIA) انجام شده است. براي تعريف ناپايداري هم از الگوي سه ستوني ستون فقرات دنيس استفاده شد. يافته ها: هر3 متغير مورد بررسي يعني قوز (كيفوز)- آنتروليستزيس (جابجايي رو به جلوي مهره) و نقص عصبي بعد از عمل جراحي با پيچ پديكولار بهبود پيدا كرده است (05/0p < ). به اين ترتيب كه كيفوز 12 درجه و آنتروليستزيس 7 ميلي متر اصلاح شد و از نظر عصبي 10 بيمار كه از ابتدا در گروه آسيا A قرار داشتند بعد از عمل جراحي تفاوتي را نشان ندادند، 4 بيمار كه آسيب عصبي ناكامل داشتند و در گروه آسيا B قرار داشتند به طور قابل ملاحظه اي بهبود پيدا كردند و در گروه آسيا D قرار گرفتند، 2 بيمار كه از ابتدا در گروه آسيا E قرار داشتند بعد از عمل جراحي همچنان بدون نقص عصبي باقي ماندند. نتيجه گيري: عمل جراحي با پيچ پديكولار براي شكستگي هاي ناپايدار بخش فوقاني و مياني فقرات سينه اي يك روش سودمند مي باشد كه مي تواند دفورميتي (تغييرشكل) بصورت كيفوز (قوز) و سُرخوردگي رو به جلوي مهره ها (آنتروليستزيس) را اصلاح كرده و فشار را از روي نخاع برداشته، باعث بهبود وضعيت نورولوژيك گشته و در دراز مدت اين وضع را حفظ نمايد.

BACKGROUND AND OBJECTIVE: Treatment of unstable upper and middle thoracic spine (T1-T10) fractures is challenging because of the high rate of associated injuries and frequent spinal cord injury. In spite of this importance, literature has not been addressed exclusively about this condition. Various surgical modalities have been reported for it and main advantage of surgery is restoration of sagittal and coronal alignment of vertebral column and spinal cord decompression. In this study, the results of surgery by using pedicular screw in these patients were assessed. METHODS: In this quasi-experimental study, 16 patients (14 males and 2 females) with the mean age of 31 years (17 to 63 years) with unstable upper and middle thoracic spine (T1-T10) fractures who underwent surgery during three years (2009-2011) were assessed. Polyaxial pedicle screw was used in all patients two level above and below the fractured vertebra. Mean follow-up period was 16 months (9 -22 months). Radiologic evaluation was performed before and after surgery with plain X-ray, and degree of kyphosis and anterolisthesis was calculated before and after surgery. Neurologic injury to spinal cord before surgery and the amount of improvement after surgery was assessed by American Spinal Injury Association (ASIA). Instability was described by 3 column theory of Denis. FINDINGS: Each of three variables ie kyphosis, anterolisthesis, neurologic deficit has been improved (p < 0.05) with pedicular screw fixation technique. Kyphosis has been reduced up to 12 degrees, anterolisthesis decreased up to 7mm. From neurologic point of view 10 patients remained unchanged (ASIA A) but 4 patients improved dramatically from ASIA B to ASIA D and 2 patients remained neurologically intact as well (ASIA E). CONCLUSION: Surgery with pedicular screw and rod is a safe procedure for treatment of unstable upper and middle thoracic spine fractures that could efficiently correct kyphotic deformity and anterolisthesis and indirectly decompress the spinal cord and can improve neurologic status and maintain this correction in long term period. KEY WORDS: Spinal cord injury, Thoracic spine fractures, Pedicular screw.