رديابي ژن sul2 در اشريشياكلي جداسازي شده از بيماران مبتلا به عفونت‌هاي ادراري مراجعه كننده به مراكز كلينيكي شهر خوي

Detection of Sul2 Gene in Escherichia coli Isolated from Patients with Urinary Tract Infections Admitted to Clinical Centers of Khoy City

زمينه و هدف: مصرف گسترده‌ي كوتريموكسازول در درمان عفونت‌هاي مجاري ادراري و در عين حال استفاده‌ي نادرست از اين دارو، منجر به پيدايش سويه‌هاي اشريشياكلي مقاوم به آن شده است. با توجه به نقش ژنsul2 در ايجاد مقاومت نسبت به سولفوناميدها، مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي ژن sul2 در ميان سويه‌هاي اشريشياكلي جداسازي شده از بيماران مراجعه كننده به مراكز كلينيكي شهر خوي انجام گرفت. روش بررسي: در اين مطالعه، طي 4 ماه، 300 نمونه ادرار از بيماران سرپايي و بستري بيمارستان‌هاي شهر خوي جمع‌آوري و 100 ايزوله اشريشياكلي توسط آزمايش‌هاي بيوشيميايي تاييد شدند. در مرحله‌ي بعد تست تعيين حساسيت نسبت به 10 آنتي‌بيوتيك منتخب توسط روش ديسك آگار ديفيوژن انجام شد. همچنين MIC و MBC آنتي‌بيوتيك كوتريموكسازول به روش برات ميكروديولشن براي سويه‌هاي مقاوم اشريشياكلي به كوتريموكسازول سنجيده شد. روش PCR براي يافتن ژن sul2 در ايزوله‌هاي مقاوم انجام گرديد. يافته‌ها: از كل 100 ايزوله اشريشياكلي، 71 ايزوله (71 درصد) مقاوم به كوتريموكسازول بودند كه ژن sul2 در 57 ايزوله (80 درصد) از آن‌ها مشاهده شد. اين ژن در ايزوله‌هاي مقاوم به سولفوناميد‌ها كه هاله‌ي عدم رشد را تشكيل نداده بودند، مشاهده شد. همچنين در ايزوله‌هايي كه داراي ژن sul2 بودند به طور هم‌زمان به آنتي‌بيوتيك‌هاي آمپي‌سيلين، اسيد ناليديكسيك و سيپروفلوكساسين، مقاومت ديده شد. MIC و MBC براي آنتي‌بيوتيك كوتريموكسازول، به ترتيب 16، 32 ميكروگرم در ميلي‌ليتر به‌دست آمد. نتيجه‌گيري: اين پژوهش براي اولين بار در ايران، حضور ژنsul2 را در اشريشياكلي مورد بررسي قرار داده است. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان مي‌دهد كه درصد مقاومت به اين آنتي‌بيوتيك در شهر خوي، به 71 درصد رسيده است. اگر اين روند، ادامه پيدا كند، ممكن است مقاومت به همه‌ي آنتي‌بيوتيك‌هاي رايج مصرفي در مراكز كلينيكي ايجاد شود و باعث ناموفق شدن درمان گردد. واژگان كليدي: اشريشياكلي، سولفوناميدها، ژن sul2، مقاومت آنتي‌بيوتيكي، ديسك ديفيوژن تست، MIC

Background and Objective: Widespread use of co-trimoxazole in urinary tract infection treatments and its incorrect use has led to the emergence of co-trimoxazole resistant E. coli strains. The aim of this study was to evaluate sul2 gene among E.coli isolates of patients admitted to the clinical centers of Khoy city. Materials and Methods: Three hundred urine samples were collected from clinical centers of Khoy city. Among them, 100 E.coli isolates were confirmed by standard biochemical tests. Furthermore, the antibiotic susceptibility tests to 10 antibiotics were performed by the-disk-agar diffusion (DAD) method. Also, MIC and MBC were evaluated for co-trimoxazole by microdilution broth method. Finally, PCR was done in order to find sul2 gene in resistant isolates. Results: Of 100 isolates, 71(71%) were resistant to co-trimoxazole out of which 57(80%) had sul2 gene. This gene was recognized in sulfonamides-resistant isolates which did not create any zone of inhibition. Also, the isolates with sul2 gene were found to be simultaneously resistant to ampicillin, nalidixic acid and ciprofloxacin. In co-trimoxazole-resistant isolates, MIC and MBC for Co-trimoxazole were calculated 16 and 32?g/ml. Conclusion: This study was the first of its kind in Iran with the main objective of manifesting the presence of sul2 gene in E.coli. The results of the present study indicate that antibiotic-resistance percentage in Khoy city reaches to 71%. In such a situation, it is inevitable to see resistance to all common antibiotics currently prescribed to patients at clinical centers which will, in turn, result in treatment failures. Keywords: Escherichia coli, Sulfonamides, sul2 gene, Antibiotic resistance, Disk-diffusion method, MIC