اثربخشي آموزش مهارت‌هاي زندگي بر اضطراب، افسردگي و شادكامي مادران دانش آموزان مقطع راهنمايي شهرستان كرج در سال تحصيلي 1391-1390

Effects of Life Skills Training on Anxiety, Depression, and Happiness: A Case Study of Karaj Secondary Schoolers’ Mothers

زمينه: يادگيري موفقيت آميز مهارت هاي زندگي، احساس يادگيرنده را در مورد خود و ديگران تحت تاثير قرار مي‌دهد و موجب ارتقاي توانايي‌هاي رواني اجتماعي همچون عزت نفس، ابراز وجود و مسيوليت پذيري و ارتباط مطلوب بين فردي مي گردد. هدف: هدف از تحقيق حاضر، تعيين اثربخشي آموزش مهارتهاي زندگي بر كاهش اضطراب، افسردگي و افزايش شادكامي مادران است. روش: جامعه آماري مطالعه، كليه مادران دانش آموزان مقطع راهنمايي ناحيه 3 كرج كه در سال تحصيلي 91-90 به مركز روان شناختي رازي كرج مراجعه كردند، كه 52 نفر به عنوان نمونه انتخاب گرديدند كه 16 نفر مضطرب، 16 نفر افسرده و 20 نفر مضطرب – افسرده بودند كه به طور هدفمند انتخاب و در گروه هاي كنترل و سه گروه آزمايشي مضطرب، افسرده و مضطرب- افسرده قرار گرفتند؛ سه گروه آزمايشي آموزش مهارتهاي زندگي را به تعداد 15 جلسه‌ي 75 دقيقه‌اي دريافت كردند ولي گروههاي كنترل آموزشي دريافت نكردند. روش تحقيق، نيمه تجربي (طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل) بود. ابزار اندازه گيري در اين تحقيق شامل مقياس اضطراب زونگ (1970) ، سياهه افسردگي بك ( 1978 ) و سياهه شادكامي آكسفورد (1989) است كه پايايي آنها به ترتيب 78/0 ، 86/0 و 81/0 مي باشد. يافته‌ها: يافته هاي حاصل از پژوهش در سه مرحله پيش آزمون- پس آزمون و پيگيري نشان مي دهد كه آموزش مهارتهاي زندگي منجر به كاهش اضطراب و افسردگي و افزايش شادكامي در هر سه گروه آزمايشي شده است. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته هاي تحقيق، از آموزش مهارتهاي زندگي مي توان به عنوان يك مداخله در جهت كاهش اضطراب و افسردگي و نيز افزايش شادكامي در مادران مضطرب، افسرده و مضطرب- افسرده استفاده نمود.

Successful learning of life skills affects the feelings of the learners towards themselves and others. It also enhances psychosocial skills such as self-esteem, assertiveness, responsibility, and interpersonal communication. Life skills help the learners face and overcome their problems and, thus, play a significant role in developing mental health. This study aims to analyze the effects of life skills training on anxiety, depression, and happiness. The population of the study consisted of mothers of all secondary-school students of district three of Karaj in the school year 2011-2012 who went to Razi Psychological Clinic Center, and 52 of them (16 anxious, 16 depressed, and 20 anxious-depressed) were selected through random clustering method to represent the sample which was later divided into a control group and three experimental groups; anxious, depressed, and anxious-depressed groups. The experimental groups received 15 sessions of life skills training, each of which lasted 60 minutes while the control group received no treatment. The research method was quasi-empirical with pre-test, post-test, and control group. Measurement tools were Zung Self-Rating Anxiety Scale (1970), Beck Depression Inventory, (1978) and Oxford Happiness Inventory (1989) whose reliability was 0.78, 0.86 and 0.81, respectively. The results showed that life skills training reduced anxiety and depression and increased happiness in all three experimental groups