ارايه الگوي اجرايي خودارزيابي در سازمان‌هاي بزرگ

A Self-Assessment Executive Pattern in Large Organizations

موضوع خودارزيابي در سال‌هاي اخير به عنوان يكي از تكنيك‌هاي بهبود مستمر كليه فرايندهاي سازمان به شمار مي‌رود. طراحي مناسب و اجراي دقيق نظام خودارزيابي در سازمان به مديريت اين امكان را مي‌دهد تا به جاي اينكه با تكيه بر ذهنيات و حدسيات گمان كند، براساس واقعيات تصميم‌گيري نمايد. از اين‌رو در اين پژوهش به تدوين مدل خودارزيابي اثربخش براي سازمان‌هاي بزرگ پرداخته شده است. جامعه آماري اين تحقيق را تمامي مديران، مميزان داخلي و افراد خبره شهرداري‌هاي تهران تشكيل مي‌دهند كه از بين آنان تعداد هفتاد نفر به صورت تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شده‌اند. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده كه بر اساس روش تحليل محتوا روايي و روش آلفاي كرونباخ پايايي آن مورد تاييد قرار گرفت. براي آزمون فرضيات از آزمون همبستگي اسپيرمن استفاده شده است. نتايج حاصله نشان مي‌دهد كه مدل پيشنهادي خودارزيابي با يك آموزش صحيح مي‌تواند اثربخشي لازم را داشته باشد.

Self-assessment has developed as one of the techniques for the continuous improvement of organizations processes in recent years. Appropriate design and accurate implementation of self-assessment system in an organization allows the management to make decisions based on realities rather than relying on conjectures. Hence, an effective self-assessment model for large organizations was dealt with in this research. The statistical population of this research included all managers, internal auditors and experts of Tehran municipality among which 70 people were randomly selected as the sample. To collect the required data, a questionnaire was used. To estimate the related validity and reliability indexes, content analysis and Cronbach Alpha were run, respectively. To test the research hypotheses, Spearman Correlation Coefficient was calculated. The results showed that the suggested model for self- assessment may have significant effects through proper training.